โยฮันน์ เบาฮีน (เยอรมัน: Johann Bauhin; 12 ธันวาคม ค.ศ. 1541 – 26 ตุลาคม ค.ศ. 1613) หรือ ฌ็อง โบแอ็ง (ฝรั่งเศส: Jean Bauhin) เป็นนักพฤกษศาสตร์ชาวสวิส เป็นบุตรของฌ็อง โบแอ็ง แพทย์ชาวฝรั่งเศสที่ย้ายมาอยู่ที่เมืองบาเซิลหลังเปลี่ยนมานับถือนิกายโปรเตสแตนต์ โยฮันน์มีน้องชายที่เป็นนักพฤกษศาสตร์เหมือนกันคือคัสพาร์ เบาฮีน โยฮันน์เรียนวิชาพฤกษศาสตร์กับเลออนฮาร์ท ฟุคส์ที่เมืองทือบิงเงินและร่วมเดินทางไปกับค็อนราท เก็สส์เนอร์ ก่อนจะทำงานเป็นแพทย์ที่บาเซิล ในปี ค.ศ. 1570 เขาได้รับเชิญให้ไปเป็นแพทย์ประจำตัวดยุกเฟรเดริกที่ 1 แห่งเวือร์ทเทิมแบร์ค ที่เมืองมงเบลียาร์ โยฮันน์ทำงานอยู่ที่นั่นจนกระทั่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 1613โยฮันน์มีผลงานสำคัญคือ Historia plantarum universalis ("ประวัติศาสตร์ทั่วไปของพืช") ที่รวบรวมความรู้ทางพฤกษศาสตร์ทั้งหมดในขณะนั้น แต่เขาเสียชีวิตก่อนผลงานจะเสร็จสมบูรณ์ ตำรานี้ตีพิมพ์ระหว่างปี ค.ศ. 1650-1651[1]ต่อมาลินเนียสนำชื่อของโยฮันน์และคัสพาร์ เบาฮีน ไปตั้งเป็นชื่อของสกุลชงโค (Bauhinia)[2]