ความขัดแย้งจิตใจ-เพศ ปัจจัยส่วนบุคคล และความเชื่อทางวัฒนธรรมได้รับการพิจารณาว่ามีส่วนสำคัญที่เป็นสาเหตุของโรคจู๋[4] ประวัติการปรับตัวทางเพศของผู้ป่วยที่ไม่ใช่ชาวจีนมักจะมีความโดดเด่นอยู่บ่อยครั้ง อย่างเช่น ภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศก่อนเกิดโรค พฤติกรรมสำส่อนทางเพศ ความรู้สึกผิดเกี่ยวกับการสำเร็จความใคร่ด้วยตนเองและภาวะหย่อนสมรรถภาพทางเพศ[11]

ความเชื่อทางวัฒนธรรม

ปัจจัยด้านความเชื่อที่ก่อให้เกิดโรคจู๋นี้เป็นแนวคิดเกี่ยวกับสรีรศาสตร์เพศในการแพทย์จีนโบราณ ซึ่งมีการเชื่อมโยงความตายเข้ากับการหดตัวของอวัยวะเพศ[10]

ในตำราแพทย์จีนโบราณ จงจ้างจิง (จีนตัวย่อ: 中藏经; จีนตัวเต็ม: 中藏經) การหดตัวขององคชาตและการบวมของท้องอาจได้รับการอธิบายว่าเป็นชีวสัญญาณที่แน่ชัดของความตาย[10] ทฤษฎีหยินและหยางให้แนวคิดที่ว่าการสูญเสียหยางทำให้เกิดความไม่สมดุลและก่อให้เกิดการหดตัวของอวัยวะเพศ[7]

มุมมองที่ไม่เป็นวิทยาศาสตร์นี้ถือกำเนิดขึ้นในลัทธิเต๋า ซึ่งมีอิทธิพลอย่างมากต่อคติด้านการแพทย์ของจีน เสนอว่า การหลั่งอสุจิบ่อยครั้งทำให้เกิดอันตรายแก่สุขภาพ เนื่องจากน้ำอสุจิถูกมองว่าเป็นพลังงานที่สำคัญของเพศชาย ด้วยเหตุนี้ การหมดไปของน้ำอสุจิจะทำให้เสียชีวิตได้ แนวคิดที่ว่าความตายเกิดขึ้นจากการหมดไปของน้ำอสุจิคล้ายคลึงกับแนวคิดที่ว่าความตายเกิดขึ้นจากการหดเล็กลงของอวัยวะเพศ ถึงแม้ว่าความเชื่อมโยงระหว่างโรคจู๋และลัทธิเต๋าจะยังคงเป็นเพียงทฤษฎีก็ตาม[9]

ความเป็นที่นิยมของนิทานพื้นบ้านของจีนเองก็เข้ามามีบทบาทด้วยเช่นกัน นวนิยายเกี่ยวกับเรื่องผี เรื่องแปลกในห้องเหลียวไจ๋ อธิบายถึงวิญญาณสุนัขจิ้งจอกที่สามารถทำให้ผู้คนมีร่างกายและเพศอ่อนแอ และทำให้เนื้อเยื่อของพวกเขามีขนาดหดเล็กลง ความเชื่อที่ว่าโรคจู๋เกิดจากวิญญาณสุนัขจิ้งจอกนี้ได้รับรายงานในแถบตอนใต้ของจีน[9]