นักบุญโรซา เกิดที่กรุงลิมา เมื่อวันที่ 20 เมษายน ค.ศ. 1586[2] มีชื่อเดิมว่าอีซาเบล แต่มักเรียกว่าโรซา เพราะขณะที่เธอยังเป็นทารก คนใช้คนหนึ่งเคยเห็นใบหน้าของเธอเปลี่ยนเป็นดอกกุหลาบ เมื่อรับศีลกำลังในปี ค.ศ. 1597 เธอจึงได้ใช้ชื่อว่าโรซาอย่างเป็นทางการ มารดาของโรซาเคยเอาพวงดอกไม้สวมศีรษะของเธอเพื่อให้ดูน่ารัก โรซาไม่ต้องการให้มาชื่นชม เธอจึงแอบตอกตะปูยาวเข้าไปในพวงดอกไม้ ให้ตะปูแทงลึกเข้าเนื้อ เมื่อโรซาโตขึ้น ความสวยงามของเธอยังเป็นที่ต้องตาคนหลายคน โรซาไม่ต้องการให้ลุ่มหลงในตัวเธอ เธอจึงเอาพริกไทยมาขัดหน้าจนแดงและเป็นตุ่มพุพอง[1]

โรซาได้อ่านประวัติของนักบุญกาเตรีนาแห่งซีเอนาแล้วประทับใจอย่างมาก จึงถือนักบุญท่านนี้เป็นแบบอย่าง เธอเริ่มอดอาหารสัปดาห์ละสามวัน รับและเฝ้าศีลมหาสนิททุกวัน ตัดผมจนสั้น นุ่งห่มผ้าเนื้อหยาบ ทำงานหนักจนมือหยาบกร้าน คนรอบข้างทั้งคนในครอบครัวและเพื่อน ๆ ต่างห้ามปรามเธอแต่ก็ไม่เป็นผล โรซาตั้งใจจะเป็นนักพรตหญิงคณะดอมินิกัน แต่ครอบครัวไม่อนุญาต เธอจึงเข้าเป็นสมาชิกคณะชั้นสามของนักบุญดอมินิกแทน และอาศัยในบ้านของบิดามารดาต่อไป เมื่ออายุ 20 ปี โรซาได้อนุญาตจากอธิการให้สวมแฮบิตของคณะดอมินิกันได้ และได้ปฏิญาณตนถือพรหมจรรย์ตลอดชีวิตด้วย ซึ่งขัดกับความประสงค์ของครอบครัวที่จะให้เธอแต่งงาน นอกจากเรื่องนี้โรซาก็เชื่อฟังพ่อแม่และช่วยเหลือครอบครัวทุกประการ[1]

โรซา ถึงแก่มรณกรรม เมื่อวันที่ 24 สิงหาคม ค.ศ. 1617 สิริอายุได้ 31 ปี