ในเวลาเดียวกันนี้ฟุลตันได้มีจดหมายถึงเจมส์ วัตต์เจ้าของบริษัท บูลตันและวัตต์ในอังกฤษสั่งซื่อเครื่องจักรไอน้ำสำหรับติดตั้งในเรือของเขา และฟุลตันได้กลับไปอังกฤษอีกในปี พ.ศ. 2347 หลังจากซีมิงตันได้สร้างเรือจูงที่สามารถลากเรือบรรทุกสินค้าหนัก 70 ตันไปตามคลองเป็นการแสดงถึงความเป็นไปได้ในการใช้งานจริง แม้ฟุลตันจะไม่เคยเห็นเรือจูงลำนี้ แต่เขาก็ได้มีจดหมายโต้ตอบกับเฮนรี เบลล์ที่แสดงท่าทีสนใจเรือของเขา ในเวลาเดียวกันที่ฟุลตันกำลังทดลองตอร์ปีโดเขาก็ได้ติดต่อกับวิลเลียม เมอร์ดอชเกี่ยวกับรายละเอียดทางเทคนิคของเครื่องจักรไอน้ำของเจมส์ วัตต์ที่เขาสั่งซื้อ เมื่อเครื่องจักรสร้างเสร็จฟุลตันก็ขนส่งไปนิวยอร์กและตัวฟุลตันเองก็ได้เดินทางกลับถึงนิวยอร์กเมื่อ พ.ศ. 2349 จัดสร้างตัวเรืออย่างเหมาะสม ติดตั้งเครื่องจักรไอน้ำกลายเป็นเรือกลไฟจักรข้างเพื่อการพาณิชย์ลำแรกของโลก

เรือได้รับการตั้งชื่อว่า "เคลอร์มองท์" ได้แล่นจากนครนิวยอร์กไปยังนครแอลบานีตามแม่น้ำฮัดสันเมื่อวันที่ 17 สิงหาคม พ.ศ. 2350 ใช้เวลา 20 ชั่วโมงสำหรับการเดินเรือเชิงพาณิชย์ของเรือกลไฟครั้งแรกของโลก มีผู้เรียกเรือกลไฟนี้ว่า "สัตว์ประหลาดของฟุลตัน" นอกจากชื่อ "เคลอร์มองท์" คนทั่วไปยังเรียกเรือของฟุลตันว่า "เรือจักรแม่น้ำเหนือ" อีกชื่อหนึ่งด้วย

ฟุลตันได้จดลิขสิทธิ์เรือจักรของเขาเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2352 หลังจากนั้นก็ได้สร้างขึ้นอีกหลายลำรวมทั้งเรือรบกลไฟลำแรกของโลกที่วางกระดูกงูในปี พ.ศ. 2357 แต่ฟุลตันเสียชีวิตก่อนที่จะได้เห็นเรือลำนี้