โลนเรนเจอร์ (อังกฤษ: Lone Ranger; มือปราบคนสุดท้าย) เป็นตัวละครที่มีชื่อเสียงตัวหนึ่งในวัฒนธรรมสมัยนิยมของสหรัฐอเมริกา เป็นอดีตเท็กซัสเรนเจอร์ (มือปราบของรัฐเท็กซัส) ที่สวมหน้ากากอำพรางใบหน้า กับคู่หู อินเดียนแดงชื่อ "ตอนโต" ร่วมกันต่อสู้กับความอยุติธรรมในยุคอเมริกันโอลด์เวสต์ตัวละครนี้เกิดขึ้นครั้งแรกในปี ค.ศ. 1933 ที่ดีทรอยต์ รัฐมิชิแกน ทางละครวิทยุที่ออกอากาศต่อเนื่องกันถึง 2,956 ตอน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1933 ถึง 1954 และเป็นภาพยนตร์โทรทัศน์ออกอากาศตั้งแต่ปี ค.ศ. 1949 ถึง 1957 และภาพยนตร์ในปี ค.ศ. 1956 นำแสดงโดยเคลย์ตัน มัวร์โลนเรนเจอร์ ดัดแปลงจากบุคลิกของ บาส รีฟส์ เป็นเจ้าหน้าที่รักษากฎหมายที่มีชีวิตอยู่ช่วงปี ค.ศ. 1875 ถึง 1907 มีม้าคู่ใจชื่อว่า "ซิลเวอร์" ในเรื่อง อินเดียนตอนโตจะเรียกชื่อโลนเรนเจอร์ด้วยสำนวนติดปากว่า "คี-โม ซา-บี" (Ke-mo sah-bee /ˌkiːmoʊˈsɑːbiː/) เป็นภาษาเผ่าโปตาวาโตมี [1][2] แปลว่า "คู่หู"เพลงธีมที่นำมาใช้ในละครวิทยุ จนกลายเป็นเอกลักษณ์ของเรื่องนี้ นำมาจากท่อนจบของ "March of the Swiss Soldiers" จากโอเวอร์เชอร์ของอุปรากรวิลเลียม เทล ผลงานประพันธ์ของจิอาชิโน รอสซินี