ย้อนหลังไปเมื่อวันที่ 23 กันยายน 2536 ในการประชุมใหญ่ของคณะกรรมการโอลิมปิกสากล (ไอโอซี.) ครั้งที่ 101 ที่โมนาโก วันนั้นได้ถูกกำหนดให้เป็นวันชี้ชะตาถึงเมืองจากประเทศต่างๆ ที่ได้เสนอตัวเข้าชิงชัยสิทธิ์การเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกเกมส์ ครั้งที่ 27 ซึ่งเมืองในกลุ่มนั้น ประกอบด้วย ซิดนีย์ของออสเตรเลีย ปักกิ่งของสาธารณรัฐประชาชนจีน เบอร์ลินของเยอรมัน อิสตันบูลของตุรกี แมนเชสเตอร์ของอังกฤษ โดยมีบราซิเลียของบราซิล มิลานของอิตาลี รวมถึงทัชเคนต์ของอุซเบกิสถาน ที่ได้ถอนตัวก่อนการตัดสินรอบแรก

และเป็นนครซิดนี่ย์ ของออสเตรเลีย ที่สามารถเอาชนะคู่แข่งสำคัญอย่าง กรุงปักกิ่ง ของสาธารณรัฐประชาชนจีน ได้ในการประกาศผลรอบสุดท้ายด้วยคะแนนฉิวเฉียด 45 : 43 โดยเหตุผลสำคัญๆ ที่คณะกรรมการรณรงค์การเป็นเจ้าภาพโอลิมปิกเกมส์ 2543 ของซิดนีย์ ใช้เป็นไพ่ตายนอคกรุงปักกิ่ง คือ เรื่องของเศรษฐกิจ และระบบการปกครอง รวมถึงการดึงเรื่องของสิทธิประโยชน์มาเป็นจุดขาย กล่าวคือ นักกีฬาและเจ้าหน้า ที่จากทุกชาติที่ผ่านเกณฑ์คัดเลือกของสหพันธ์กีฬาระดับนานาชาติมาแล้วนั้น คณะกรรมการโอลิมปิกแต่ละชาติไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายการเดินทาง ค่าที่พัก ค่าอาหารเลยนั่นเอง