นักฟิสิกส์ชาวเยอรมันได้ค้นพบความสัมพันธ์ระหว่างแรงดันไฟฟ้ากับกระแสไฟฟ้าในตัวนำโลหะ โดยแสดงไว้เป็นกฎความสัมพันธ์เรียกว่า "กฎของโอห์ม"

หน่วยดังกล่าวถูกเสนอขึ้นเป็นครั้งแรกว่า "โอห์ม" โดยชาลส์ ทิลสตัน ไบรต์ และแลทิเมอร์ คลาร์ก เมื่อ ค.ศ. 1861 โดยในบันทึกเมื่อ ค.ศ. 1864 เขียนเป็น "ohmad" ครั้นเมื่อ ค.ศ. 1872 สมาคมเพื่อความก้าวหน้าทางวิทยาศาสตร์ของอังกฤษได้เพิ่มโอห์มเข้ามาในระบบหน่วยวัดเซนติเมตร–กรัม–วินาที และมีการใช้โอห์มที่สมาคมปรับปรุงขึ้นใหม่ในหน่วยเอสไอเมื่อ ค.ศ. 1946