คำร้อง: ศาสตราจารย์ ดร.ประเสริฐ ณ นคร

อยากลืมลืมรักลืมมิลงกลับพะวงหลงเพ้อเงาเปรียบปานเพลิงรักรุมสุมเศร้าเปลี่ยวเปล่าร้าวรอนแต่เพียงกาลเวลาอันหมุนเวียนฤๅอาจผลัดเปลี่ยนเบียนรักคลอนรสรักจากกร สอดสวมกรยังถาวรติดเตือนเมื่อยามอาทิตย์ลอยคล้อยต่ำย่ำยามท้องฟ้าเลือนยังหวังเชยชิดกันฉันเพื่อนติดเตือนตรึงใจสุดประพันธ์บรรเลงให้ครบครันวันอาจจะผ่านเวียนผันไปรักนั้นจะเนาแน่นแฟ้นในดวงใจนิรันดร์