ไจแอนต์ (
อังกฤษ: giant) มักแปลว่า
ยักษ์ เป็นสิ่งมีชีวิตรูปร่างอย่างมนุษย์ แต่มีขนาดกายใหญ่โตและมีพละกำลังมหาศาล ปรากฏใน
ประมวลเรื่องปรัมปราและ
ตำนานในหลากหลายวัฒนธรรมคำว่า "ไจแอนต์" ในภาษาอังกฤษนั้นปรากฏครั้งแรกใน ค.ศ. 1297 มาจากคำว่า "
ไจกันทีส" (gigantes) ใน
ประมวลเรื่องปรัมปรากรีก[1]มนุษย์รูปร่างใหญ่โตนั้นปรากฏใน
ประมวลเรื่องปรัมปราอินโด–ยุโรปหลายแขนงในฐานะ "สิ่งมีชีวิตดึกดำบรรพ์" (primeval creature) ที่เกี่ยวเนื่องความวุ่นวายโกลาหล และมักเป็นศัตรูกับเทวดา ไม่ว่าจะเป็นเทวดาแห่ง
โอลิมปัส,
เคลต์,
ฮินดู หรือ
นอร์ส นอกจากนี้ ยังมีบทบาททำนองเดียวกันในประมวลเรื่องปรัมปราและเรื่องพื้นบ้านของชนชาติอื่น ๆ เช่น
นาร์เชียน (Nartian)ในเอกสารทางศาสนา เช่น
พันธสัญญาเดิม (Old Testament) ของศาสนาคริสต์ ก็มีเรื่องราวเกี่ยวกับมนุษย์รูปร่างใหญ่โต ซึ่งมีชื่อเรียกต่าง ๆ กันไป เช่น
โอก กษัตริย์แห่ง
บาชาน (Og king of Bashan) ใน
เฉลยธรรมบัญญัติ บท 3 ข้อ 1 (Deuteronomy 3:1),
มนุษย์ยักษ์ (Nephilim) ใน
ปฐมกาล บท 6 ข้อ 4 (Genesis 6:4), คนรูปร่างใหญ่โตแห่งอียิปต์ (giant of Egypt) ใน
พงศาวดาร 1 บท 11 ข้อ 23 (1 Chronicles 11:23), และ
แอนะคิม (Anakim), เทพนิยายอย่าง "
แจ็กผู้ฆ่ายักษ์" (Jack the Giant Killer) ทำให้เกิดความรับรู้ในยุคปัจจุบันที่ว่า ไจแอนต์มีสติปัญญาน้อยและมีพฤติกรรมโหดร้าย บางทีก็ว่า กินมนุษย์เป็นอาหาร แต่บ้างก็ว่า กินปศุสัตว์ (livestock) และไจแอนต์ยังเป็นตัวร้ายในเทพนิยายเรื่อง "
แจ็กกับต้นถั่ววิเศษ" (Jack and the Beanstalk) แต่ในวรรณกรรมสมัยใหม่ เช่น ของ
โจนาทาน สวิฟต์ (Jonathan Swift) และ
โรอัลด์ ดาห์ล (Roald Dahl) ไจแอนต์ได้รับการพรรณนาว่า ทั้งฉลาดหลักแหลมและเป็นมิตร