ตามบทบรรยายของโทลคีน ไชร์มีอาณาเขตจากฟาร์ดาวน์ทางทิศตะวันตก จรดสะพานแบรนดี้ไวน์ทางตะวันออก รวม 40 ลีกส์ (193 กิโลเมตร หรือ 120 ไมล์นูเมนอร์) และจากทุ่งมัวร์ทางเหนือจรดหนองน้ำด้านใต้รวม 50 ลีกส์ (241 กิโลเมตร หรือ 150 ไมล์นูเมนอร์)[3] ไชร์มีพื้นที่รวมทั้งสิ้นประมาณ 18,000 ตารางไมล์ (หรือ 47,000 ตารางกิโลเมตร) หากคำนวณโดยถือว่าอาณาจักรมีรูปร่างเป็นสี่เหลี่ยมโดยประมาณ

แม่น้ำแบรนดี้ไวน์ (หรือ บารันดูอิน) เป็นชายแดนธรรมชาติของไชร์ทางทิศตะวันออก แต่ก็มีชาวฮอบบิทอาศัยอยู่ในเขตบั๊คแลนด์ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำด้วย เป็นเขตกันชนที่ป้องกันไชร์จากการรุกรานที่อาจมาจากป่าดึกดำบรรพ์ บั๊คแลนด์ไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของแคว้นไชร์จนกระทั่งหลังยุคสงครามแหวน กษัตริย์เอเลสซาร์จึงพระราชทานดินแดนนี้ให้เป็นอาณาเขตของไชร์อย่างเป็นทางการ สำหรับทางทิศเหนือและทิศตะวันตก ไม่มีปราการธรรมชาติใดเป็นสัญลักษณ์ แต่อาจสังเกตจากสิ่งปลูกสร้างสำคัญบางแห่ง เช่น ทาวเวอร์ฮิลล์ เป็นต้น

ไชร์แบ่งออกเป็นสี่ฟาร์ธิง (คำว่า 'ฟาร์ธิง' แปลว่า 'หนึ่งส่วนสี่') ในแต่ละฟาร์ธิงยังแบ่งเป็นเขตแดนเล็กๆ แบบไม่เป็นทางการ ซึ่งเป็นอาณาเขตของแต่ละตระกูล เช่น พวกตุ๊ก ที่อยู่ใกล้ ทักโบโรห์ ในตำบลตุ๊กแลนด์ ส่วนใหญ่นามสกุลของชาวฮอบบิทจะเป็นตัวบ่งบอกว่าตระกูลของพวกเขามาจากถิ่นไหน ตัวอย่างเช่น นามสกุลของแซมไวส์ แกมจี มาจากคำเดิมว่า แกมวิช ซึ่งเป็นถิ่นฐานเดิมของตระกูลของเขา หรืออย่างเช่นเขต บั๊คแลนด์ ที่ตั้งชื่อดินแดนตามชื่อตระกูล โอลด์บั๊ค (ต่อมาเปลี่ยนเป็นตระกูล แบรนดี้บั๊ค)

คำบรรยายแคว้นไชร์แสดงให้เราเห็นว่า ดินแดนนี้เป็นแว่นแคว้นที่สวยงามและอุดมสมบูรณ์ เหล่าพลเมืองจะรักและหวงแหนดินแดนของตนมาก ชาวฮอบบิทมีอาชีพเกษตรกรรมเป็นอาชีพหลัก แต่ยังไม่ก้าวหน้าจนถึงขั้นอุตสาหกรรม ถึงกระนั้นดินแดนนี้ก็ส่งออกสินค้าเกษตรกรรมสำคัญหลายอย่าง เช่นผลไม้ ธัญพืช และยาสูบ