เมนูนำทาง
ไดกิ_คาเมดะ ประวัติไดกิ คาเมดะ ก่อนขึ้นชิงแชมป์โลกครั้งแรกกับไดซูเกะ ไนโต แชมป์โลกรุ่นฟลายเวทของสภามวยโลก (WBC) ที่สามารถคว้าแชมป์ด้วยการเอาชนะพงษ์ศักดิ์เล็ก กระทิงแดงยิม นักมวยชาวไทยไปได้ ในปี พ.ศ. 2550 นั้น คาเมดะสามารถเอาชนะน็อกวันดี สิงห์วังชา นักมวยไทยอีกคนที่เป็นอดีตแชมป์โลก WBC 2 สมัยใน 2 รุ่นไปได้ในยกที่ 6 แต่การชกชิงแชมป์โลกกับไดซูเกะนั้น ปรากฏว่าคาเมดะเป็นฝ่ายแพ้คะแนนไป โดยการชกในครั้งนี้เป็นไปอย่างไม่โปร่งใส เพราะ ชิโร คาเมดะ ผู้เป็นพ่อสอนคาเมดะผู้เป็นลูกชายระหว่างพักยกที่มุมเวทีตลอดให้ใช้วิธีการชกที่ผิดกติกา เช่น ใช้ศีรษะชน เป็นต้น โดยกล้องที่ดำเนินการถ่ายทอดสามารถจับเสียงนี้ได้ชัดเจน ส่งผลให้คณะกรรมการมวยสากลอาชีพของญี่ปุ่น (JBC) ลงโทษห้ามยุ่งเกี่ยวกับมวยอีกเลยตลอดชีวิต ในส่วนของไดกิ คาเมดะ เอง ก็ถูกลงโทษแบนห้ามขึ้นชกเป็นเวลา 2 ปี
จากนั้นเมื่อพ้นโทษ 2 ปีออกมาแล้ว ไดกิ คาเมดะ ได้มีโอกาสชิงแชมป์โลกอีกครั้งในรุ่นฟลายเวทของสมาคมมวยโลก (WBA) กับ เด่นเก้าแสน กระทิงแดงยิม ในวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2552 ที่ เซ็นทรัลยิม โอซากะ ซึ่งตลอดระยะเวลาก่อนการชก คาเมดะได้พยายามยียวนกวนประสาทเด่นเก้าแสนตลอด จนถูกสื่อมวลชนของญี่ปุ่นเองโห่ใส่ เนื่องจากถือเป็นการแสดงกิริยาที่ไม่มีมารยาท และในวันที่ขึ้นชก ก็มีแฟนมวยชาวญี่ปุ่นเข้ามาชมไม่เต็มความจุสนามด้วย ผลการชกก็ออกมาปรากฏว่า คาเมดะ เป็นฝ่ายแพ้คะแนนไปอีกอย่างไม่เป็นเอกฉันท์ ด้วยคะแนน 114-114, 115-113, 115-113[1]
คาเมดะมาประสบความสำเร็จในการชิงแชมป์โลกครั้งที่ 3 เมื่อพบกับ เด่นเก้าแสน อีกครั้ง ในวันที่ 7 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553 ที่โกเบ ซึ่งก่อนการชกครั้งนี้ คาเมดะได้ไปเก็บตัวที่ประเทศฟิลิปปินส์ แต่ไม่ได้ขึ้นชกกับใครอีก ตลอดการชกทั้ง 12 ยก คาเมดะได้ใช้ลูกตุกติกด้วยการเข้ากอดและล้มลงอยู่หลายครั้ง จนกรรมการสั่งตัดคะแนนเด่นเก้าแสนไปถึง 2 ครั้ง ในที่สุดเมื่อครบ 12 ยก คาเมดะเป็นฝ่ายชนะคะแนนไปอย่างเอกฉันท์ 110-116, 112-114, 110-116 และสร้างประวัติศาสตร์เป็นคู่พี่น้องที่เป็นแชมป์โลกพร้อมกันเป็นครั้งแรกของญี่ปุ่น
ต่อมาในวันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2554 ไดกิ คาเมดะ ได้เลื่อนรุ่นขึ้นมาชิงแชมป์โลกในรุ่นซูเปอร์ฟลายเวทของสมาคมมวยโลก พบกับ เทพฤทธิ์ สิงห์วังชา นักมวยชาวไทย ที่โรงยิมเนเซียมจังหวัดโอซากะ เมืองโอซากะ ปรากฏว่าไดกิ คาเมดะ เป็นฝ่ายแพ้คะแนนเมื่อครบ 12 ยกอย่างเป็นเอกฉันท์ ด้วยคะแนน 115-113, 116-112 และ 119-110 พร้อมด้วยสภาพร่างกายที่บอบช้ำและหน้าตาที่บวมปูดเพราะพิษหมัดของเทพฤทธิ์[2]
ต่อมาได้ขึ้นชิงแชมป์ซูเปอร์ฟลายเวท ของสหพันธ์มวยนานาชาติ (IBF) ที่ว่าง กับ โรดริโก เกร์เรโร นักมวยชาวเม็กซิกัน ที่คางาวะ เมื่อวันที่ 3 กันยายน พ.ศ. 2556 ผลปรากฏว่าไดกิ คาเมดะ ชนะคะแนนไปแบบเอกฉันท์ แต่ต่อมาก็ได้ชกล้มแชมป์กับแชมป์โลกรุ่นเดียวกันของ WBA คือ ลิโบริโอ โซลิส นักมวยชาวเวเนซุเอลา เมื่อวันที่ 3 ธันวาคม ปีเดียวกัน ผลปรากฏว่าไดกิ คาเมะดะ เป็นฝ่ายแพ้คะแนนไป แม้ก่อนหน้านั้นในการชั่งน้ำหนัก โซลิส จะเป็นฝ่ายเสียแชมป์โลกเนื่องจากทำน้ำหนักไม่ผ่านก็ตาม[3]
เมนูนำทาง
ไดกิ_คาเมดะ ประวัติใกล้เคียง
ไดกิ้น ไดกิ ฮาชิโอกะ ไดกิ คาเมดะ ไดกิ ฮิงูจิ ไดกิ ยามาชิตะ ไดกิ นากามูระ ไดกิ ฮาชิโมโตะ ไดกิ ฮามาโนะ ไดกิ มิชิซิตะ ไอกิโดแหล่งที่มา
WikiPedia: ไดกิ_คาเมดะ http://www.boxrec.com/en/boxer/345340 http://v.youku.com/v_show/id_XMTIzNzY2MTE2.html http://www.komchadluek.net/detail/20091006/31484/%... http://www.dailynews.co.th/Content/sports/205356/%... http://www.dailynews.co.th/newstartpage/index.cfm?... http://www.dailynews.co.th/sports/2116 https://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Boxers...