เมนูนำทาง
ไตรยางศ์ อักษรคู่ในการจัดหมวดหมู่ไตรยางศ์ อักษรสูงและอักษรต่ำจำนวนหนึ่ง มีลักษณะเสียงอย่างเดียวกันแต่ในพื้นเสียงต่างกัน นั่นคือ พวกหนึ่งมีพื้นเสียงสูง อีกพวกหนึ่งมีพื้นเสียงต่ำ สามารถจัดเป็นคู่ได้ 7 คู่ เรียกว่า "อักษรคู่"
อักษรสูง | อักษรต่ำ |
---|---|
ข ฃ | ค ฅ ฆ |
ฉ | ช ฌ |
ฐ ถ | ฑ ฒ ท ธ |
ผ | พ ภ |
ฝ | ฟ |
ศ ษ ส | ซ |
ห | ฮ |
อักษรคู่เหล่านี้ สามารถนำมาใช้ร่วมกันเพื่อผันเสียงวรรณยุกต์ได้ครบ 5 เสียง เช่นเดียวกับอักษรกลาง เช่น
สำหรับอักษรต่ำที่เหลือ คือ ง ญ ณ น ม ย ร ล ว ฬ ซึ่งจะเรียกว่า อักษรเดี่ยว จะใช้ ห เป็นอักษรนำเพื่อให้สามารถผันเสียงวรรณยุกต์ได้ครบ เช่น
หมายเหตุ ปัจจุบันไม่มีคำศัพท์คำใดที่ใช้ หณ และ หฬ เป็นพยัญชนะต้น
เมนูนำทาง
ไตรยางศ์ อักษรคู่ใกล้เคียง
ไตรยางศ์แหล่งที่มา
WikiPedia: ไตรยางศ์