ไฟฟ้าลัดวงจร หรือ
ไฟฟ้าชอร์ต (
อังกฤษ: short circuit) เป็นสภาพผิดปกติ ที่เกิดจาก
วงจรไฟฟ้ามีเส้นทางให้
กระแสไหลจากจุดที่มี
ศักย์ไฟฟ้าสูง ไปยังจุดที่มีศักย์ไฟฟ้าต่ำ โดยแทบไม่ผ่าน
ความต้านทานใดๆ, ซึ่งจะทำให้มีกระแสไฟฟ้าไหลผ่านวงจรในปริมาณสูงมาก และเกิดความร้อนสูงในจุดต่างๆ ของวงจร, ซึ่งหากกระแสไม่ถูกตัดอย่างทันท่วงที มักจะสร้างความเสียหายกับ
แหล่งจ่ายไฟ สายไฟ หรืออุปกรณ์ไฟฟ้าที่กระแสนั้นไหลผ่าน, และในบางกรณีที่มีกระแสไฟฟ้าสูงมากพอ ในเวลาที่นานพอ ความร้อนจะสูงจนเกิดประกายไฟ และเป็นเหตุนำไปสู่
อัคคีภัยได้เพื่อป้องกันผลลัพธ์ที่อาจจะเกิดขึ้น, วงจรไฟฟ้า โดยเฉพาะระบบที่ใช้
ไฟบ้านหรือไฟรถยนต์ มักจะมีการต่อ
ฟิวส์หรือ
เบรกเกอร์อนุกรมเอาไว้, ซึ่งจะตัดกระแสไฟฟ้าออกเมื่อมีกระแสไหลมากเกินพิกัด ก่อนที่จะเกิดความเสียหายถาวรกับวงจรหรืออุปกรณ์ข้างเคียงแม้ว่าไฟฟ้าลัดวงจรส่วนมากจะมีเหตุจากการเสื่อมสภาพของชิ้นส่วน ความเสียหายของอุปกรณ์ (เช่น ฉนวนสายไฟที่กรอบจากอายุ) หรือเหตุสุดวิสัยต่างๆ (เช่น กิ่งไม้หักทับสายส่งไฟฟ้าแรงสูง), แต่ก็มีการใช้ประโยชน์จากการจงใจทำให้ไฟฟ้าลัดวงจรในสภาวะที่เหมาะสม หรือมีการควบคุมด้วย เช่น วงจรป้องกันไฟเกิน ซึ่งเมื่อตรวจพบแรงดันไฟฟ้าที่สูงเกินระดับปลอดภัย จะทำการลัดวงจรให้ฟิวส์ขาด เพื่อป้องกันไม่ให้อุปกรณ์ไฟฟ้าที่อ่อนไหวเสียหาย, รวมทั้ง
การเชื่อมไฟฟ้าบางชนิด ที่อาศัยการลัดวงจรตรงจุดที่ช่างแตะลวดเชื่อมเข้ากับรอยต่อชิ้นงาน ทำให้เกิดความร้อนสูง จนลวดเชื่อมหลอมละลายและเชื่อมชิ้นงานเข้าด้วยกัน เป็นต้น