วงไฟเย็นเริ่มต้นจากการเป็นสมาชิกวงท่าเสา นำโดย วัฒน์ วรรลยางกูร ร่วมแสดงดนตรีบนเวทีการเมืองฝ่ายซ้ายหลายครั้ง[1] แต่เนื่องจากสมาชิกวงท่าเสาหลายคนไม่ได้มีที่พักอาศัยอยู่ในกรุงเทพฯ จึงไม่สะดวกเดินทางมาแสดงดนตรีในช่วงงานเวทีได้ในหลายๆงาน ทำให้สมาชิกวงบางส่วนที่เคลื่อนไหวงานเพลงได้สะดวกกว่าตัดสินใจตั้งวงดนตรีขึ้นมาใหม่ในนามวงไฟเย็น

วงไฟเย็นเปิดตัวอย่างเป็นทางการในงานเคาท์ดาวน์หน้าเรือนจำพิเศษกรุงเทพมหานคร เมื่อวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2554 เพื่อให้กำลังใจผู้ที่ติดอยู่ในเรือนจำด้วยมาตรา 112 [ต้องการอ้างอิง]และร่วมเคลื่อนไหวทางการเมืองอย่างต่อเนื่องบนเวทีต่างๆที่จัดโดยกลุ่มคนเสื้อแดง และแสดงสดตามเวทีเสวนาการเมือง หรืองานรำลึกอันเป็นกิจกรรมฝ่ายซ้ายต่างๆหลายครั้งได้ร่วมแสดงสดที่หอประชุมเล็ก และประชุมใหญ่มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ กิจกรรมรำลึก 6 ตุลา 2519 ติดต่อกันหลายปี ร่วมกับ วัฒน์ วรรลยางกูร ผู้ร่วมก่อตั้งวง[2]

หลังจากเกิดเหตุการณ์รัฐประหารในประเทศไทย พ.ศ. 2557 สมาชิกวงไฟเย็นส่วนหนึ่งถูกคำสั่งคณะรักษาความสงบแห่งชาติ ที่ 5/2557 ให้ไปรายงานตัว[3] (แต่ไม่มีสมาชิกวงคนใดไปรายงานตัว) ประกอบกับสถานการณ์ทางการเมืองที่ประชาชนถูกจำกัดสิทธิเสรีภาพด้วยกฎอัยการศึก ทำให้วงไฟเย็นไม่สามารถรวมตัวกันเพื่อแสดงดนตรีได้[4] ศาลทหารออกหมายจับ นายวัฒน์ วรรลยางกูร นายไตรรงค์ สินสืบผล นายชฤต โยนกนาคพันธุ์ และนายนิธิวัต วรรณศิริ [5]ฐานความผิดขัดคำสั่งคณะรักษาความสงบแห่งชาติ ที่ 5/2557 ไฟเย็นได้ลี้ภัยทางการเมืองไปผลิตผลงานเพลงและรายการสตรีมมิ่งต่อต้านคณะเผด็จการทหารในแถบประเทศในภูมิภาคอาเซียน[6] ปัจจุบันได้ลี้ภัยไปประเทศฝรั่งเศส[7]

วงไฟเย็นเป็นวงที่มีแนวคิดนิยมระบอบสาธารณรัฐ โดยอุดมการณ์ทางการเมืองดังกล่าวนั้นได้แสดงออกมาในรูปแบบของบทเพลงต่างๆที่แต่งออกมาเช่น ลุงสมชาย ป้าสมจิตร, ล้มเจ้า, และ 13 ตุลา ตาสว่างทั้งแผ่นดิน