ไมแอสทีเนียเกรวิส
| อาการ | กล้ามเนื้ออ่อนแรง (มีได้หลายแบบ), เห็นภาพซ้อน, หนังตาตก, พูดลำบาก, เดินลำบาก[1] |
|---|---|
| สาขาวิชา | ประสาทวิทยา |
| ยา | ยายับยั้งการทำงานของเอนไซม์อะซีติลโคลีนเอสเตอเรส (นีโอสติกมีน, ไพริโดสติกมีน), ยากดภูมิคุ้มกัน[1] |
| ระยะดำเนินโรค | เรื้อรัง[1] |
| การรักษา | การใช้ยา, การผ่าตัดเอาต่อมไทมัสออก, การถ่ายพลาสมา[1] |
| การตั้งต้น | อายุไม่เกิน 40 ปี (ผู้หญิง), อายุมากกว่า 60 ปี (ผู้ชาย)[1] |
| สาเหตุ | ภูมิต้านตนเอง[1] |
| โรคอื่นที่คล้ายกัน | กลุ่มอาการกิลแลง-บาร์เร, โบทูลิซึม, การเป็นพิษจากออร์กาโนฟอสเฟต, สมองขาดเลือดที่ก้านสมอง[2] |
| ความชุก | 50-200 คนต่อประชากร 1 ล้านคน[3][4] |
| วิธีวินิจฉัย | การตรวจเลือดหาสารภูมิต้านทานแบบจำเพาะ, การตรวจโดยใช้ยาอีโดรโฟเนียม, การตรวจการนำกระแสประสาท[1] |
