ไวมานู (อังกฤษ: Waimanu)เป็นสกุลของเพนกวินในยุคก่อนประวัติศาสตร์ ถือเป็นบรรพบุรุษของเพนกวินในปัจจุบัน ใช้ชื่อสกุลว่า Waimanu ไวมานูมีชีวิตอยู่ในสมัยพาลีโอซีนเมื่อกว่า 60 ล้านปีก่อน ไวมานูมีชีวิตอยู่หลังเหตุการณ์การสูญพันธุ์ในยุคครีเทเชียส-เทอร์เชียรี และถือได้ว่าเป็นต้นแบบให้แก่นกขากรรไกรแบบใหม่[1]ไวมานู เป็นนกที่มีปีกขนาดเล็ก ไม่สามารถใช้บินได้ แต่กลับใช้ได้ดีเมื่อแหวกว่ายอยู่ในน้ำ จึงทำให้กลายเป็นนกน้ำ และหากินในน้ำเป็นหลัก ไวมานูมีรูปร่างที่เพรียวยาว มีจะงอยปากเรียวยาว ซึ่งไม่เหมือนกับเพนกวินในปัจจุบันเลย [2]ฟอสซิลของไวมานูถูกค้นพบครั้งแรกในชั้นหินที่แม่น้ำไวปารา ที่แคนเทอเบอรี่ ในนิวซีแลนด์ เมื่อปี ค.ศ. 1980 ชื่อ "ไวมานู" มาจากภาษามาวรี อันเป็นภาษาของชาวมาวรี ชนพื้นเมืองของนิวซีแลนด์ มีความหมายว่า "นกน้ำ" ปัจจบันถูกแบ่งออกได้เป็น 2 ชนิด คือ Waimanu manneringi ในยุคพาลีโอซีนตอนกลาง (60 ล้านปีก่อน) และ W. tuatahi ในยุคตอนปลายพาลีโอซีน (58 ล้านปีก่อน)[3]