ไวเคานต์ (Viscount สำหรับบุรุษ) หรือ ไวเคาน์ติส (Viscountess สำหรับสตรี)[1] ("ไว" ไม่ออกเสียง s) ในปัจจุบันเป็นฐานันดรศักดิ์ยุโรปสำหรับชนชั้นขุนนาง แต่ในอดีตอาจสื่อถึงชนชั้นระดับรองลงมาด้วย[2] ตั้งแต่อดีตเป็นต้นมา จนถึงปัจจุบัน ตำแหน่งไวเคานต์นั้นไม่ถือเป็นตำแหน่งในระบบขุนนางสืบตระกูล[3] เป็นเพียงตำแหน่งที่ใช้สื่อถึงการเป็นชนชั้นสูง ผู้ที่มีฐานันดรนี้ในสหราชอาณาจักร อาทิ เจมส์ ไวเคานต์เซเวิร์น พระราชนัดดาในสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2คำๆนี้มาจากภาษาฝรั่งเศสสมัยเก่า visconte ซึ่งมีรากศัพท์มาจากภาษาละตินสมัยกลาง vicecomitem กลายเป็นคำว่า vicecomes (vice- หมายถึง "รอง" และ -comes หมายถึง "มิตร") ก่อนที่สุดท้ายจะหันไปใช้การเขียนตามแบบจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ count แทน[4]