ตามอนุสัญญาองค์การสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมายทะเล พ.ศ. 2525 ได้แบ่งเขตทางทะเลออกเป็นส่วนต่างๆโดนระบุส่วนที่เป็นไหล่ทวีปไวดั้งนี้ประกอบด้วยพื้นทะเล และใต้ผิวพื้นของพื้นที่ใต้น้ำ ซึ่งยืดขยายจากทะเลอาณาเขตไปจนถึงขอบ ที่ด้านนอกสุดของทวีปที่มีน้ำลึกไม่เกิน 200 เมตร หรือที่ระยะ 200 ไมล์ทะเลจากเส้นฐาน ซึ่งใช้วัดความกว้างของทะเลอาณาเขต ในกรณีที่ริมขอบของทวีปยืดขยายออกไป ไม่ถึงระยะดังกล่าว

ตามกฎหมายทะเล รัฐชายฝั่งมีสิทธิอธิปไตยเหนือทรัพยากรธรรมชาติ ทั้งบน และใต้ผิวพื้นไหล่ทวีป ไม่ว่าจะมีชีวิตหรือไม่มีชีวิต ส่วนรัฐอื่นๆ ยังมีสิทธิ ที่จะวางสายเคเบิล หรือท่อทางใต้ทะเลบนไหล่ทวีปนั้นได้ โดยต้องได้รับความยินยอม จากรัฐชายฝั่งก่อน[1]