ไหว้ครูรำมวย เป็นการร่ายรำในกีฬามวยไทยเพื่อแสดงถึงความกตัญญูรู้คุณและความเคารพต่อครูมวย เป็นประเพณีที่ปฏิบัติสืบต่อกันมาช้านาน เช่นเดียวกับวิชาการหลายแขนงของไทย ที่มักทำการไหว้ครูก่อน[1] และให้มีการสวมมงคลขณะทำการร่ายรำไหว้ครู เนื่องจากถือเป็นของศักดิ์สิทธิ์[2] ท่าที่นิยมทำการไหว้ครูมากที่สุดคือ พรหมสี่หน้า[1], หงส์เหิร, ยูงฟ้อนหาง, สอดสร้อยมาลา, พระรามแผลงศร, พยัคฆ์ตามกวาง, เสือลากหาง, สาวน้อยประแป้ง[2], ลับหอกโมกขศักดิ์ และกวางเหลียวหลัง ฯลฯการรำไหว้ครูเริ่มจากนั่ง กราบเบญจางคประดิษฐ์ คุกเข่าถวายบังคม ขึ้นพรหมนั่ง-ยืน ท่ารำมวย (อาจมีการเดินแปลง ย่างสามขุม การรูดเชือก การบริกรรมคาถา) เพื่อสำรวจ ทักทายหรือข่มขวัญซึ่งแตกต่างกันไปตามแต่ละค่าย หรือสำนัก โดยจะมีการบรรเลงดนตรีให้จังหวะในการต่อสู้ซึ่งจะใช้ "เพลงสะระหม่าไทย (โยน-แปลง)"้ในการไหว้ครู "เพลงเจ้าเซ็น"ใช้ในการต่อสู้ยกแรก ยกต่อๆไปจะใช้เพลงอะไรก็ได้ แต่ยังคงยึดหน้าทับเจ้าเซ็นไว้ และครึ่งหลังยกสุดท้ายจะต้องออก"เพลงเชิด" ส่วงองดนตียที่ใช้บรรเประกอบลงคือ "วงปี่กลอง" ซึ่งประกอบด้วย ปี่ชวา, กลองแขก และฉิ่ง