การตอบรับจากนักวิจารณ์

สื่อมวลชนมีปฏิกิริยาต่องานเปิดตัวไอแพดและตัวไอแพดเองในแบบคละกัน สื่อรายงานว่ามีคนหลายพันคนเข้าแถวรอวันจำหน่ายวันแรกในหลาย ๆ ประเทศ โดยคนที่รอส่วนใหญ่อ้างว่า "คุ้มค่าที่จะรอ"[50][51]

วอลต์ มอสเบิร์ก (จากเดอะวอลล์สตรีตเจอร์นัล) ให้ความเห็นว่า "สิ่งสำคัญคือซอฟต์แวร์ต่างหาก" หมายความว่าคุณสมบัติเชิงฮาร์ดแวร์และรูปร่างนั้นสำคัญน้อยกว่าซอฟต์แวร์และส่วนประสานผู้ใช้ของไอแพด ซึ่งการประทับใจแรกของเขาต่อเรื่องดังกล่าวเป็นไปในทางบวกเป็นส่วนใหญ่ มอสเบิร์กมองว่าราคา "ย่อมเยา" สำหรับอุปกรณ์ที่มีความสามารถเช่นนี้ และยกย่องอายุแบตเตอรีที่ยาวนาน 10 ชั่วโมง[52] ขณะที่สื่ออื่น ๆ เช่น นิตยสารพีซีแอดไวเซอร์ และเดอะซิดนีย์มอร์นิงเฮรัลด์ เขียนว่าไอแพดจะเอาชนะเน็ตบุ๊กที่กำลังเพิ่มจำนวนขึ้น และส่วนใหญ่ใช้ระบบปฏิบัติการไมโครซอฟท์ วินโดวส์[53][54] ราคาจำหน่ายเริ่มต้นที่ 499 ดอลลาร์ (เทียบเท่ากับ 541 ดอลลาร์ใน ค.ศ. 2016) น้อยกว่าราคาที่นักวิเคราะห์ของวอลล์สตรีตและคู่แข่งของแอปเปิลได้ประมาณไว้ก่อนวางจำหน่าย โดยนักวิเคราะห์จากทุกแหล่งคาดหวังราคาที่สูงกว่านั้นมาก[55][56][57]

สื่อดังกล่าวยังยกย่องเรื่องจำนวนโปรแกรมประยุกต์ รวมถึงร้านหนังสือและโปรแกรมประยุกต์สื่ออื่น ๆ[58][59] ในทางกลับกัน บางแหล่ง เช่น บีบีซี ตำหนิไอแพดที่เป็นระบบปิดและกล่าวว่า ไอแพดต้องต่อสู้กับแท็บเล็ตหลายรุ่นที่เป็นแอนดรอยด์[50] อย่างไรก็ตาม ขณะที่ไอแพดรุ่นแรกวางจำหน่าย ยาฮูนิวส์ชี้ว่าแท็บเล็ตที่ใช้แอนดรอยด์ ที่ชื่อ "ฮันนีโคมบ์" (Honeycomb) ไม่ได้เป็นโอเพนซอร์ส และมีโปรแกรมน้อยกว่าโปรแกรมของไอแพด[60] แต่กูเกิลก็ออกซอร์สโค้ดสำหรับฮันนีโคมบ์ตั้งแต่นั้นมา[61] หนังสือพิมพ์ดิอินดีเพ็นเดนต์ตำหนิไอแพดที่ไม่เหมาะกับการอ่านในที่สว่างได้เหมือนกับกระดาษ แต่ยกย่องที่สามารถเก็บหนังสือขนาดใหญ่ได้จำนวนมาก หลังจำหน่ายในสหราชอาณาจักร หนังสือพิมพ์เดอะเดลีเทเลกราฟกล่าวว่า การที่ไอแพดไม่สนับสนุนอะโดบี แฟลช นั้นเป็นสิ่งที่ "น่ารำคาญ"[62]

ไอแพดได้รับเลือกจากนิตยสารไทม์ ให้เป็นหนึ่งในนวัตกรรมยอดเยี่ยม 50 อย่างในปี ค.ศ. 2010[63] ขณะที่นิตยสารป็อปปูลาร์ไซนส์เลือกไอแพดเป็นแกดเจ็ตยอดเยี่ยม[64] รองจาก โกรเอซิส วอเทอร์บอกซ์ ที่เป็น "สิ่งใหม่ยอดเยี่ยมแห่งปี ค.ศ. 2010"[65]

การตอบรับเชิงการค้า

ในวันจำหน่ายวันแรก ขายไอแพดได้ 300,000 เครื่อง[66] ไอแพดขายได้ 1 ล้านเครื่องภายในวันที่ 3 พฤษภาคม ค.ศ. 2010[67] ใช้เวลาเพียงครึ่งเดียวของที่ไอโฟนรุ่นแรกเคยทำไว้[68] หลังจากผ่านยอดขาย 1 ล้านเครื่อง ไอแพดก็ยังทำยอดจำหน่ายอย่างต่อเนื่อง และขายได้ถึง 3 ล้านหลังจากนั้น 80 วัน[69] ในระหว่างการแถลงผลประกอบการเมื่อวันที่ 18 ตุลาคม ค.ศ. 2010 สตีฟ จอบส์ประกาศว่าแอปเปิลขายไอแพดได้มากกว่าแมคอินทอชในปีงบประมาณนั้น[70] โดยรวมแล้ว แอปเปิลจำหน่ายไอแพดได้มากกว่า 15 ล้านเครื่องก่อนออกไอแพด 2 ซึ่งมากกว่าแท็บเล็ตอื่น ๆ ทั้งหมดรวมกันนับตั้งแต่ออกไอแพดมา[71]และสามารถครองส่วนแบ่งการตลาดของแท็บเล็ตได้ 75% เมื่อสิ้นปี ค.ศ. 2010[72]

ข้อวิจารณ์

ซีเน็ตวิจารณ์ไอแพดที่ไม่มีการเชื่อมต่อแบบไร้สาย ทั้ง ๆ ที่อุปกรณ์พกพาชนิดอื่น เช่น ซูน ของไมโครซอฟท์มีมาแล้วหลายปี[73]

วอลต์ มอสเบิร์ก เรียกไอแพดว่า "เกือบจะเป็น" นักฆ่าแล็ปท็อป[74] เดวิด โพ้ก จากหนังสือพิมพ์เดอะนิวยอร์กไทมส์ เขียนบทวิจารณ์ "สองส่วน" ส่วนแรกวิจารณ์สำหรับคนที่ชื่นชอบเทคโนโลยี และอีกส่วนหนึ่งวิจารณ์สำหรับคนที่ไม่ชื่นชอบเทคโนโลยี ในส่วนแรก เขากล่าวว่าแล็ปท็อปมีคุณสมบัติมากกว่าในราคาถูกกว่าไอแพด ในบทวิจารณ์สำหรับคนกลุ่มหลัง เขากล่าวว่า ถ้านักอ่านของเขาชอบแนวคิด และเข้าใจประโยชน์ที่แท้จริงของไอแพด แล้วพวกเขาจะชอบใช้อุปกรณ์นี้[75] ทิม กิเดียน จากนิตยสารพีซีแมกาซีน เขียนว่า "คุณมีผู้ชนะของคุณเอง" ที่ "จะเป็นแรงขับเคลื่อนในการกำหนดทิศทางของแท็บเล็ตอย่างไม่มีข้อกังขา"[76] ไมเคิล อาร์ริงตัน จากเทคครันช์ กล่าวว่า "ไอแพดเกินความคาดหมายในแง่บวกของผม มันเป็นอุปกรณ์ประเภทใหม่ แต่มันก็จะเข้ามาแทนที่แล็ปท็อปของคนจำนวนมาก"[77] นิตยสารพีซีเวิลด์วิจารณ์ไอแพดเรื่องการแชร์ไฟล์และการพิมพ์[78] และนิตยสารอาร์สเทคนิกา ชี้แจงว่าการแชร์ไฟล์กับคอมพิวเตอร์เป็น "หนึ่งในคุณสมบัติที่ชื่นชอบน้อยที่สุดหลังจากใช้งานไอแพด"[79]