เมื่อวันที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2558 หลังจากคนร้ายได้ก่อคดีที่ 10 ในช่วงเวลา 08.00 น. ที่ตำบลลานตากฟ้า อำเภอนครชัยศรี พลตำรวจโท โสภณ พิสุทธิวงษ์ ได้เปิดเผยหลังจากที่เขาไปตรวจสอบที่เกิดเหตุว่าลักษณะการก่อเหตุของคนร้ายมีพฤติกรรมเหมือนกับคนร้ายที่ก่อเหตุต่อเนื่องหลายพื้นที่ โดยคดีนี้เป็นคดีที่ 10 ที่มีการแจ้งความ การก่อเหตุมีลักษณะเดียวกัน คือ คนร้ายก่อเหตุในช่วงเวลากลางดึก โดยจะเลือกเหยื่อที่มีอายุมากซึ่งอาศัยอยู่คนเดียวและใช้อุปกรณ์งัดหน้าต่างหรือประตูเพื่อบุกรุกบ้านและลักทรัพย์ ในการก่อเหตุทุกครั้งคนร้ายจะไม่เอาอุปกรณ์สื่อสารของผู้เสียหายไปจากที่เกิดเหตุ ผู้เสียหายบางรายถูกข่มขืนหรือถูกทำร้าย และหลังก่อเหตุคนร้ายจะหลบหนีออกจากที่เกิดเหตุ ในคดีนี้ตำรวจมั่นใจว่าคนร้ายเดินทางมาจากทางน้ำ[15] ผู้เสียหายให้การว่ารูปพรรณสัณฐานของคนร้ายเหมือนกับที่ผู้เสียหายรายอื่น ๆ ได้ให้การเอารูปพรรณสัณฐานเอาคนร้ายเอาไว้[13] จากการตรวจลายนิ้วมือของคนร้าย พบว่าผลการตรวจลายนิ้วมือไม่ตรงกับข้อมูลในระบบทะเบียนประวัติอาชญากร เมื่อวันที่ 27 มกราคม ตำรวจได้แถลงความคืบหน้าของคดีโดยตำรวจพบว่าคนร้ายจะก่อเหตุคนเดียวและจะงัดแงะเข้าบ้านทางหน้าต่าง ก่อเหตุในช่วงเวลาประมาณ 01.00–03.00 น. คนร้ายไม่ใส่รองเท้าและทิ้งรอยนิ้วมือกับรอยเท้าชัดเจนในทุกคดี[16] พลตำรวจเอก จักรทิพย์ ชัยจินดา กล่าวว่าคนร้ายอาจยังอยู่ในพื้นที่จังหวัดสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสงคราม หรืออาจเป็นพื้นที่อำเภอนครชัยศรี เนื่องจากคนร้ายยังไม่รู้ว่าตนเองกำลังถูกตำรวจเฝ้ามองหรือไล่ล่า[11]

เมื่อวันที่ 28 มกราคม พลตำรวจโท โสภณ พิสุทธิวงษ์ และพลตำรวจเอก วรพงษ์ ชิวปรีชา ได้เดินทางไปยังบ้านที่เกิดเหตุในคดีที่ 10 เพื่อตรวจสอบสถานที่และร่องรอยที่คนร้ายทิ้งไว้ในที่เกิดเหตุ จากการตรวจสอบคลองติดบ้านที่เกิดเหตุคาดว่าคนร้ายน่าจะนำอาหารที่มียาเบื่อไปทิ้งลงในคลองทำให้มีปลาตายเป็นจำนวนมาก[17]

ต่อมาวันที่ 29 มกราคม ตำรวจได้ยืนยันว่าผลตรวจดีเอ็นเอของคดีข่มขืนทั้ง 10 คดี พบว่าเป็นดีเอ็นเอเดียวกัน แต่จากการตรวจดีเอ็นเอของผู้ต้องสงสัยอย่างน้อย 300 คน ตั้งแต่ พ.ศ. 2553 ก็ไม่พบว่าตรงกับดีเอ็นเอคนร้าย[6] พลตำรวจเอก วรพงษ์ ชิวปรีชา ได้เปิดเผยเพิ่มเติมว่าในคดีที่ 9 ซึ่งเกิดขึ้นเมื่อวันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2557 ผู้เสียหายจำได้ว่าคนร้ายใส่เสื้อยืดคอกลมแขนยาวสีกรมท่า โดยที่หน้าอกซ้ายของเสื้อปักด้วยสีเหลืองเป็นคำว่า "ประเสริฐ" และมีผู้เสียหายรายอื่นอีก 5–6 ราย ยืนยันว่าคนร้ายใส่เสื้อแขนยาวสีนี้[18] เมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ พลตำรวจโท โสภณ พิสุทธิวงษ์ ได้มอบหมายให้ชุดสืบสวนของตำรวจภูธรจังหวัดนครปฐมขยายพื้นที่ตามล่าออกไปจากอำเภอนครชัยศรี อำเภอสามพราน อำเภอพุทธมณฑล และอำเภอบางเลน ให้ครอบคลุมถึงอำเภอเมืองนครปฐมและอำเภอกำแพงแสนด้วย โดยกลุ่มอาชีพแรงงานที่ต้องสืบสวนเพิ่มเติมคือกลุ่มเกษตรกรในสวนมะพร้าวและกลุ่มแรงงานในโรงเลื่อยไม้[19] สาเหตุที่ต้องสืบสวนกลุ่มดังกล่าวเพิ่มเติมเนื่องจากพบเศษขี้เลื่อยไม้และเส้นใยกากมะพร้าวติดอยู่ที่กางเกงขาสั้นลายการ์ตูนของคนร้ายที่เก็บได้จากที่เกิดเหตุในคดีที่ 9[20] วันที่ 3 กุมภาพันธ์ กองพิสูจน์หลักฐานได้ตรวจสอบชนิดของสารเคมีที่พบในตัวของสุนัขที่ถูกวางยาเบื่อและปลาที่อยู่ในคลองติดบ้าน พบว่าเป็นยาฆ่าหญ้ากลุ่มคาร์บอเนตซึ่งเมื่อสุนัขกินเข้าไปจะใช้เวลา 2–3 ชั่วโมงก่อนจะออกฤทธิ์ ทางตำรวจคาดว่าคนร้ายคงรอให้ยาเบื่อออกฤทธิ์ก่อนจะก่อเหตุ ส่วนสาเหตุที่ปลาตายในคลองคงมาจากการที่คนร้ายนำยาเบื่อผสมกับอาหารแต่ใช้ไม่หมด จึงโยนอาหารลงคลองที่อยู่ติดบ้านทำให้ปลาตาย[10]

ทางตำรวจสังเกตว่าคนร้ายจะก่อเหตุในช่วงวันหยุด วันศุกร์ วันเสาร์ และวันอาทิตย์ โดยมีเป้าหมายเป็นหญิงที่มีอายุ 50 ปีขึ้นไป มีลักษณะขาวอวบ และอาศัยอยู่คนเดียวในบ้านเดี่ยวห่างจากที่ชุมชน โดยก่อเหตุคนเดียวและจะวางยาเบื่อสุนัขหากบ้านที่เกิดเหตุมีสุนัข และจะขโมยทรัพย์สินเพียงเงินกับทองไปเท่านั้น[21] คาดว่าคนร้ายมีที่พักอยู่ใกล้แม่น้ำลำคลองห่างจากที่เกิดเหตุไม่เกิน 5 กิโลเมตร[22] จากภาพสเกตช์ของตำรวจพบว่าคนร้ายเป็นชายไทย สูง 170 เซนติเมตร มีร่างกายบึกบึนและมีกล้ามหน้าท้อง 6 ลูก[23][24] ผู้เสียหายทุกรายให้การว่าคนร้ายไม่มีกลิ่นสาบติดตัว จึงคาดว่าคนร้ายน่าจะอาบน้ำก่อนก่อเหตุทุกครั้ง[3]