เลขทะเบียนวัตถุอวกาศสากล (
อังกฤษ: International Designator) หรือที่รู้จักในนามของ
เลขทะเบียน COSPAR (COSPAR ID) และใน
สหรัฐอเมริกาใช้
เลขทะเบียน NSSDC ID (NSSDC ID) เป็นระบบที่ใช้ในการกำหนดเลขประจำตัวของวัตถุประดิษฐ์ทั้งหมดที่ถูกส่งขึ้นไปในอวกาศ ซึ่งได้แก่
ดาวเทียม ยานสำรวจอวกาศ ชิ้นส่วน
จรวด และส่วนประกอบอื่นๆ ที่ใช้ในการส่ง ระบบนี้เป็นส่วนหนึ่งของ
สนธิสัญญาอวกาศ (Outer Space Treaty) ซึ่งถูกร่างภายใต้การอุปถัมภ์ของ
สหประชาชาติในการระบุรายละเอียดของวัตถุที่ถูกส่งขึ้นไปโคจรนอกโลก ระบบเลขทะเบียนแรกที่ใช้งานถูกกำหนดโดย ระบบเลขทะเบียนนี้จะรู้กันดีว่าคือระบบของ COSPAR ซึ่งเป็นชื่อย่อของ
คณะกรรมาธิการว่าด้วยการวิจัยด้านอวกาศ (Committee on Space Research) ซึ่งก่อตั้งโดย
สภาวิทยาศาสตร์ระหว่างประเทศ (International Council for Science, ICSU) ระบบของ COSPAR จัดเป็นระบบทะเบียนวัตถุอวกาศระบบแรก ซึ่งคิดค้นขึ้นโดย
มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดในปี ค.ศ. 1958 ในขณะนั้นจะใช้
อักษรกรีกในการระบุดาวเทียม ยกตัวอย่างเช่น
ดาวเทียมสปุตนิก 1 ถูกระบุเป็น 1957 α2
[1] ระบบเลขทะเบียนของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดถูกใช้ในการระบุดาวเทียมที่ส่งขึ้นอวกาศมาจนถึงปี ค.ศ. 1962 หลังจากนั้นได้มีปรับปรุงระบบให้ทันสมัยขึ้นและเริ่มมีผลบังคับใช้มาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1963 โดยดาวเทียมดวงแรกที่ถูกลงทะเบียนในระบบใหม่คือดาวเทียม
Luna E-6 No.2 หรือที่รู้จักกันในชื่อสปุตนิก 25 เลขทะเบียนคือ 1963-001B
[2] นอกจากนี้ยังมีการระบุหมายเลขทะเบียนแบบใหม่ย้อนหลังให้กับดาวเทียมที่ถูกส่งไปก่อนหน้านี้ เช่นในเว็บไซต์ NSSDC แม้ว่าดาวเทียมเหล่านี้จะไม่ได้อยู่ในวงโคจรอีกแล้วก็ตามสำหรับรายการจำแนกวัตถุอวกาศที่ใช้ในสหรัฐอเมริกาจะอยู่ในการกำกับดูแลของ
ศูนย์ข้อมูลวิทยาศาสตร์อวกาศแห่งชาติ (National Space Science Data Center: NSSDC) ซึ่งเป็นหน่วยงานขององค์การ
นาซา[3]