เลขทะเบียนวัตถุอวกาศสากล (อังกฤษ: International Designator) หรือที่รู้จักในนามของ เลขทะเบียน COSPAR (COSPAR ID) และในสหรัฐอเมริกาใช้ เลขทะเบียน NSSDC ID (NSSDC ID) เป็นระบบที่ใช้ในการกำหนดเลขประจำตัวของวัตถุประดิษฐ์ทั้งหมดที่ถูกส่งขึ้นไปในอวกาศ ซึ่งได้แก่ ดาวเทียม ยานสำรวจอวกาศ ชิ้นส่วนจรวด และส่วนประกอบอื่นๆ ที่ใช้ในการส่ง ระบบนี้เป็นส่วนหนึ่งของสนธิสัญญาอวกาศ (Outer Space Treaty) ซึ่งถูกร่างภายใต้การอุปถัมภ์ของสหประชาชาติในการระบุรายละเอียดของวัตถุที่ถูกส่งขึ้นไปโคจรนอกโลก ระบบเลขทะเบียนแรกที่ใช้งานถูกกำหนดโดย ระบบเลขทะเบียนนี้จะรู้กันดีว่าคือระบบของ COSPAR ซึ่งเป็นชื่อย่อของคณะกรรมาธิการว่าด้วยการวิจัยด้านอวกาศ (Committee on Space Research) ซึ่งก่อตั้งโดยสภาวิทยาศาสตร์ระหว่างประเทศ (International Council for Science, ICSU) ระบบของ COSPAR จัดเป็นระบบทะเบียนวัตถุอวกาศระบบแรก ซึ่งคิดค้นขึ้นโดยมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดในปี ค.ศ. 1958 ในขณะนั้นจะใช้อักษรกรีกในการระบุดาวเทียม ยกตัวอย่างเช่น ดาวเทียมสปุตนิก 1 ถูกระบุเป็น 1957 α2[1] ระบบเลขทะเบียนของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ดถูกใช้ในการระบุดาวเทียมที่ส่งขึ้นอวกาศมาจนถึงปี ค.ศ. 1962 หลังจากนั้นได้มีปรับปรุงระบบให้ทันสมัยขึ้นและเริ่มมีผลบังคับใช้มาตั้งแต่ปี ค.ศ. 1963 โดยดาวเทียมดวงแรกที่ถูกลงทะเบียนในระบบใหม่คือดาวเทียม Luna E-6 No.2 หรือที่รู้จักกันในชื่อสปุตนิก 25 เลขทะเบียนคือ 1963-001B[2] นอกจากนี้ยังมีการระบุหมายเลขทะเบียนแบบใหม่ย้อนหลังให้กับดาวเทียมที่ถูกส่งไปก่อนหน้านี้ เช่นในเว็บไซต์ NSSDC แม้ว่าดาวเทียมเหล่านี้จะไม่ได้อยู่ในวงโคจรอีกแล้วก็ตามสำหรับรายการจำแนกวัตถุอวกาศที่ใช้ในสหรัฐอเมริกาจะอยู่ในการกำกับดูแลของศูนย์ข้อมูลวิทยาศาสตร์อวกาศแห่งชาติ (National Space Science Data Center: NSSDC) ซึ่งเป็นหน่วยงานขององค์การนาซา[3]