10_ไฮเจีย
10_ไฮเจีย

10_ไฮเจีย

500×385×350 km[3][4]
10 ไฮเจีย (กรีก: ‘Υγιεία; อังกฤษ: Hygiea) เป็นดาวเคราะห์น้อยดวงหนึ่งในแถบดาวเคราะห์น้อย มีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางในแนวรีประมาณ 350 - 500 กิโลเมตร และมีมวลคิดเป็นประมาณ 2.9% ของมวลรวมทั้งหมดของดาวเคราะห์น้อยในแถบหลัก[6] ถือเป็นดาวเคราะห์น้อยที่ใหญ่ที่สุดเป็นลำดับที่สี่ทั้งโดยปริมาตรและมวล รวมถึงเป็นดาวเคราะห์น้อยขนาดใหญ่ที่สุดสำหรับกลุ่มดาวเคราะห์น้อยมืด (คือ ดาวเคราะห์น้อยประเภท C) ซึ่งมีส่วนประกอบคาร์บอนอยู่บนพื้นผิวค่อนข้างมากแม้ไฮเจียจะเป็นดาวเคราะห์น้อยที่มีขนาดใหญ่มาก แต่ด้วยพื้นผิวที่ค่อนข้างมืดและยังอยู่ห่างจากดวงอาทิตย์มาก จึงปรากฏให้โลกเห็นเพียงริบหรี่ ดาวเคราะห์น้อยอื่นที่มีขนาดเล็กกว่าจึงถูกค้นพบก่อนที่ แอนนาเบล เดอ แกสปารีส จะค้นพบไฮเจียเมื่อวันที่ 12 เมษายน ค.ศ. 1849 ไฮเจียมีค่าความส่องสว่างปรากฏต่ำกว่าเวสต้าถึง 4 เท่า และต้องใช้กล้องโทรทรรศน์ขนาด 100 มม. เป็นอย่างน้อย จึงจะสามารถมองเห็น

10_ไฮเจีย

ลองจิจูดของจุดโหนดขึ้น: 283.45°
คาบดาราคติ: 2031.01 d (5.56 a)
คาบการหมุนรอบตัวเอง: 27.623 h[1]
กึ่งแกนเอก: 469.58 Gm (3.139 AU)
มิติ: 530×407×370 km[2]

500×385×350 km[3][4]

407 km[1]
ความหนาแน่นเฉลี่ย: 2.12 ± 0.11 g/cm³[2]
ระยะมุมจุดใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด: 313.19°
ระยะจุดไกลดวงอาทิตย์ที่สุด: 524.63 Gm
(3.507 AU) (Q)
ความเร็วหลุดพ้น: 0.21 km/s
อุณหภูมิพื้นผิว:ต่ำสุดเฉลี่ยสูงสุด
ต่ำสุดเฉลี่ยสูงสุด
ขนาดเชิงมุม: 0.318" ถึง 0.133"
ระยะจุดใกล้ดวงอาทิตย์ที่สุด: 414.38 Gm
(2.770 AU) (q)
ค้นพบโดย: แอนนิเบล เดอ แกสปารีส
อนอมัลลีเฉลี่ย: 197.96° (M)
อัตราเร็วเฉลี่ยในวงโคจร: 16.76 km/s
ค้นพบเมื่อ: 12 เมษายน ค.ศ. 1849
ชนิดสเปกตรัม: ดาวเคราะห์น้อยประเภท C[1]
ชนิดของดาวเคราะห์น้อย: แถบดาวเคราะห์น้อย
ตระกูลไฮเจีย
อัตราส่วนสะท้อน: 0.0717 [1]
ความเอียง: 3.842°
ความโน้มถ่วงที่ศูนย์สูตร: 0.091 m/s²
มวล: 8.85×1019 kg[2]
อุณหภูมิ: ~164 K
สูงสุด: 247 K (−26° C) [5]
ความเยื้องศูนย์กลาง: 0.117
ชื่ออื่น ๆ: ไม่มี