เจฟฟรีย์ถึงแก่กรรมอย่างกระทันหันโดยคาดไม่ถึงในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1186 จากอุบัติเหตุระหว่างการประลองทวนในกรุงปารีส โดยขณะนั้นกงส์ต็องส์มีอายุ 25 ปี เธอมีบุตรสาวแล้วสองคนและกำลังตั้งครรภ์บุตรอีกคน ในวันที่ 29 มีนาคม ค.ศ. 1187 กงส์ต็องส์ได้ให้กำเนิดบุตรชายที่เมืองน็องต์ในดัชชีเบรอตาญ พระเจ้าเฮนรีที่ 2 ต้องการให้ตั้งชื่อพระราชนัดดาของพระองค์ว่าเฮนรี แต่ทารกน้อยถูกตั้งชื่อว่าอาร์เธอร์ตามชื่อของพระเจ้าอาร์เธอร์ผู้เป็นกษัตริย์ในตำนาน พระเจ้าฟีลิปที่ 2 แห่งฝรั่งเศส สหายรักของเจฟฟรีย์ผู้ล่วงลับได้อ้างสิทธิ์ในการอนุบาลเด็กน้อย แต่พระเจ้าเฮนรีไม่ยอมเพราะไม่ต้องการให้พระเจ้าฟีลิปได้ฐานที่มั่นในเบรอตาญ กงส์ต็องส์ได้ขึ้นปกครองเบรอตาญแต่พระเจ้าเฮนรีที่ 2 ไม่ไว้ใจในตัวเธอ ในปี ค.ศ. 1188 พระองค์ได้จับเธอสมรสครั้งที่สองกับรานูล์ฟ เดอ บลันเดอวีลล์ เอิร์ลแห่งเชสเตอร์ซึ่งเป็นหนึ่งในขุนนางผู้ทรงอำนาจของอังกฤษ การสมรสครั้งนี้เป็นการสมรสที่ไม่มีความสุข สองสามีภรรยาบาดหมางกัน ทั้งคู่จึงไม่มีบุตรด้วยกัน

ในปี ค.ศ. 1189 พระเจ้าเฮนรีที่ 2 เสด็จสวรรคต พระราชโอรสที่ยังมีชีวิตอยู่คนโตสุดได้ขึ้นสืบทอดตำแหน่งเป็นพระเจ้าริชาร์ดที่ 1 แห่งอังกฤษ เนื่องจากการอภิเษกสมรสของกษัตริย์ไม่ได้ให้กำเนิดทายาท ในปี ค.ศ. 1191 พระองค์จึงได้ประกาศอย่างเป็นทางการให้อาร์เธอร์ผู้เป็นพระภาติยะเป็นทายาทของพระองค์ ในปี ค.ศ. 1196 กงส์ต็องส์จึงได้ประกาศให้อาร์เธอร์เป็นดยุคปกครองเบรอตาญร่วมกับเธอ แต่เธอกลับถูกรานูล์ฟ สามีที่ไม่ถูกกันจำขัง ซึ่งรานูล์ฟอาจเป็นต้นคิดในเรื่องนี้เองหรือไม่ก็อาจทำตามคำสั่งของพระเจ้าริชาร์ดที่ 1 นักประวัติศาสตร์มีความเห็นไม่ตรงกันว่าการถูกจองจำของเธอเป็นผลมาจากปัญหาในชีวิตสมรสหรือมาจากการชักใยของพระเจ้าริชาร์ดที่ต้องการจะเอาดัชชีเบรอตาญมาเป็นของพระองค์เอง ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดการจองจำจุดประกายให้เกิดการก่อกบฏในเบรอตาญซึ่งส่งผลให้เธอได้รับการปล่อยตัวในปี ค.ศ. 1198 ซึ่งในระหว่างนั้นอาร์เธอร์ได้ถูกนำตัวไปที่ราชสำนักฝรั่งเศสอย่างลับๆ และได้รับการเลี้ยงดูร่วมกับพระราชโอรสของพระเจ้าฟีลิปที่ 2 ที่ต่อมาจะขึ้นครองราชย์เป็นพระเจ้าหลุยส์ที่ 8 หลังเดินทางกลับมาเบรอตาญกงส์ต็องส์หาทางจนทำให้การสมรสของเธอกับรานูล์ฟถูกประกาศให้เป็นโมฆะ