ความแตกต่างระหว่างกระบอกฉีดยาชนิด high dead space syringe (HDSS) และ low dead space syringe ถูกกำหนดโดยปริมาณเฉลี่ยของของเหลวที่ไม่สามารถขับออกจากอุปกรณ์ได้ แม้ว่าจะไม่มีมาตรฐานที่กำหนดไว้สำหรับกระบอกฉีดยาชนิดปริมาณคงค้างในหัวเข็มและปลายหลอดฉีดยาต่ำ แต่ก็เป็นรูปแบบเข็มฉีดยาหรือกระบอกฉีดยาที่เบี่ยงเบนไปจากการออกแบบเข็มและกระบอกฉีดยามาตรฐานโดยมีการลดพื้นที่ที่ยาสามารถคงค้างในกระบอกฉีดภายหลังการใช้งานลง[1]

เมื่อเปรียบเทียบกับ low dead space syringe กระบอกฉีดยาชนิดปริมาณคงค้างในหัวเข็มและปลายหลอดฉีดยาสูง หมายถึงการออกแบบเข็มและกระบอกฉีดยาแบบธรรมดา คำว่า "high dead space" หมายถึงของเหลวที่เหลืออยู่ภายในเข็มและระหว่างด้ามเข็มที่สวมติดกับปลายกระบอกฉีดยากับลูกสูบ ช่องนี้ในกระบอกฉีดยาทั่วไปมีปริมาตรได้สูงถึง 84 ไมโครลิตร[2] กระบอกฉีดยาชนิดปริมาณคงค้างในหัวเข็มและปลายหลอดฉีดยาสูงแบบธรรมดา เริ่มมีมาตั้งแต่การผลิตเข็มฉีดยาพลาสติกที่มีเข็มถอดออกได้ในปี พ.ศ. 2504[3]

ปัญหาที่เกี่ยวข้องกับพื้นที่ที่ยาคงค้างในหัวเข็มและปลายหลอดฉีดยาในกระบอกฉีดยา ได้แก่ การสิ้นเปลืองยา[4] การแพร่กระจายของโรค[2] และการให้ยาที่ไม่ถูกต้อง[5] มีข้อมูลที่บ่งชี้ว่าการแพร่กระจายของโรคสำหรับผู้ที่ฉีดยาและเป็นพาหะของไวรัสตับอักเสบซีสามารถลดลงได้ด้วยการใช้กระบอกฉีดยาชนิดปริมาณคงค้างในหัวเข็มและปลายหลอดฉีดยาต่ำ[6]