ภาพพจน์

• อุปมา (simile)
• อุปมานิทัศน์ (allegory) : การยกเรื่องราวขึ้นอุปมาเพื่ออธิบายคุณลักษณะสำคัญของสิ่งนั้น ๆ
• การสัมผัสอักษร (alliteration) : การสัมผัสพยัญชนะที่มีพยัญชนะต้นตัวเดียวกันหรือเสียงพ้องกัน เช่น จำใจจำจากเจ้า จำจร (ลิลิตตะเลงพ่าย)
• การอ้างถึง/ปฏิรูปพจน์ (allusion) : การอ้างถึงผลงานอื่นทางอ้อม
• การถามประชุมชน (anacoenosis) : การตั้งคำถามต่อที่ประชุมชน มักเป็นเรื่องที่ทั้งผู้พูดและผู้ฟังสนใจอย่างเดียวกัน
• การเล่นคำซ้ำ (antanaclasis) : เป็นการเล่นคำประเภท โดยการซ้ำคำโดยให้ความรู้สึกที่แตกต่างกันสองความรู้สึก
• การแทนประเภทคำ (anthimeria) : การแทนที่คำประเภทหนึ่งด้วยคำประเภทหนึ่ง เช่น จากคำนามเป็นคำกริยา
• มานุษยรูปนิยม (anthropomorphism) : การใช้สิ่งที่มิใช่ของมนุษย์มาพรรณารูปลักษณ์ของมนุษย์ เช่น ใช้สัตว์ หรือใช้เทพ (ดู สัตวรูปนิยม ประกอบ)
• ปฏิไวยากรณ์ (antimetabole) : การซ้ำคำที่เป็นประโยคต่อเนื่องกัน แต่มีการสลับตำแหน่งไวยากรณฺ์
• ปฏิวลี (antiphrasis) : การใช้คำให้มีความหมายแตกต่างไปจากความหมายปรกติของคำนั้น มักเป็นไปในเชิงเสียดสีล้อเลียน
• สมญานาม (antonomasia) : การแทนที่คำหรือวลีด้วยชื่ออันเป็นที่รู้จักหรือมีความหมายในทางกลับกัน
• คำพังเพย (aphorism) : การใช้คำกะทัดรัดซึ่งมีความหมายเกี่ยวกับข้อเท็จจริง ความคิดเห็น หรืออุดมคติ, ภาษิต (adage) ก็เรียก
• อติพจน์ (hyperbole)
• อวพจน์ (meiosis, understatement)
• อุปลักษณ์ (metaphor)
• สัมพจนัย (synecdoche)
• ปฏิพากย์ (paradox)/ ปฏิพจน์ (oxymoron)
• บุคคลวัต/บุคลาธิษฐาน (personification)
• นามนัย (metonymy)

การเล่นคำ

(อังกฤษ: Sounding techniques)

• สัทพจน์ (onomatopoeia)