กองทุนบริหารความเสี่ยง หรือ กองทุนรวมเพื่อความเสี่ยง หรือ เฮดจ์ฟันด์ (Hedge Fund) เป็นกองทุนที่รวบรวมเงินจากผู้ลงทุนที่ไม่เปิดเผย ซึ่งพร้อมที่ให้นำไปบริหาร โดยยอมรับข้อเท็จจริงที่ว่า การลงทุนซึ่งทำกำไรได้สูงสุดในระยะเวลาน้อยที่สุดมักจะมีความเสี่ยงสูงเสมอ[1] ส่วนใหญ่ใช้กลยุทธ์ใหม่ๆ ในการบริหารจัดการโดยไม่ได้จำกัดการลงทุนเพียงในทรัพย์สินกลุ่มใดกลุ่มหนึ่ง เช่น หุ้น หรือพันธบัตร แต่จะผสมผสานการลงทุนในสินทรัพย์หลายๆ อย่างในปี พ.ศ. 2492 อัลเฟรด วินสโลว์ โจนส์ ได้ก่อตั้งกองทุนเฮดจ์ฟันด์ขึ้น[2] โดยตั้งใจที่จะป้องกันความเสี่ยงจากตลาดบางส่วน ด้วยการขายหุ้นกลุ่มหนึ่งที่ยืมมา และซื้อหุ้นอีกกลุ่มหนึ่ง (หรือเรียกว่า long-short) และต่อมาในปัจจุบันกองทุนประเภทนี้ขยายขอบเขตการลงทุนไปกว้างขวางมากขึ้นกว่าเดิมมาก เฮดจ์ฟันด์ จึงหมายถึงกองทุนใดๆ ที่ไม่ได้จดทะเบียนกับหน่วยงานที่ดูแลกำกับ ซึ่งเทียบเท่ากับสำนักงานกำกับหลักทรัพย์และตลาดหลักทรัพย์ (ก.ล.ต.) ของไทยเฮดจ์ฟันด์ไม่จำเป็นต้องขึ้นทะเบียน ถ้านักลงทุนแต่ละรายที่มีมูลค่าสุทธิของการลงทุนอย่างน้อย 1 ล้านดอลลาร์ หรือมีรายได้เฉลี่ยต่อปีในครัวเรือนมากกว่า 300,000 ดอลลาร์ขึ้นไป ต่อเนื่องกันเป็นเวลา 2 ปี[3]