กัปตันยุน โลเกร์ควิสต์ ซึ่งเป็นทหารรับจ้างชาวนอร์เวย์ได้ก่อตั้งกอแทมซิตีขึ้นในปี 1635 และหลังจากนั้นเมืองได้ถูกชาวบริติชยึดครองไป ซึ่งเรื่องราวนี้อ้างอิงจากประวัติศาสตร์จริงในการก่อตั้งนิวยอร์กโดยชาวดัตช์ (ในชื่อนิวอัมสเตอร์ดัม) ก่อนถูกยึดครองโดยชาวบริติช[33] และระหว่างสงครามปฏิวัติอเมริกา กอแทมซิตีเป็นที่ตั้งของการต่อสู้ครั้งใหญ่ (อ้างอิงจากเหตุการณ์จริงคือยุทธการที่เกาะลอง) โดยข้อมูลเหล่านี้ปรากฏในสวอมป์ทิง ฉบับที่ 85 ของริก ไวตช์

หนังสือการ์ตูนชุดแบทแมน: เกตส์ออฟกอแทม ในปี 2011 ได้ให้รายละเอียดเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของกอแทมซิตีโดยอลัน เวย์น (บรรพบุรุษของบรูซ เวย์น), ทีโอดอร์ คอบเบิลพอต (บรรพบุรุษของออสวอลด์ คอบเบิลพอต) และเอ็ดเวิร์ด เอลเลียต (บรรพบุรุษของโทมัส เอลเลียต) ถือว่าเป็นบิดาผู้ก่อตั้งกอแทม พวกเขาได้สร้างสะพานสามแห่งซึ่งเรียกว่า"เกตส์ออฟกอแทม" โดยแต่ละแห่งมีนามสกุลของแต่ละคน ช่วงหนึ่งเอ็ดเวิร์ด เอลเลียตเริ่มอิจฉาความนิยมและความมั่งคั่งของครอบครัวเวย์นมากขึ้นเรื่อย ๆ ความอิจฉานี้ได้ส่งต่อไปถึงโทมัส เอลเลียต (หรือฉายาฮัช) ซึ่งเป็นลูกของเหลนของเขา[34]

ต้นกำเนิดที่ลึกลับของกอแทมได้ถูกเจาะลึกมากขึ้นในเนื้อเรื่อง "ดาร์กไนต์, ดาร์กซิตี" ซึ่งแต่งโดยปีเตอร์ มิลลิแกนในปี 1990[35] ได้เปิดเผยว่าบิดาผู้ก่อตั้งสหรัฐบางคนมีส่วนร่วมกับการอัญเชิญแบท-ดีมอนซึ่งถูกกักขังอยู่ใต้เมืองกอแทมเก่า อำนาจแห่งความมืดของมันได้แพร่กระจายไปพร้อม ๆ กับการพัฒนาของกอแทมซิตี แนวทางเนื้อเรื่องที่คล้ายกันนี้ได้ถูกเล่าในชาโดว์แพกท์ ฉบับที่ 5 ซึ่งแต่งโดยบิลล์ วิลลิงแฮมซึ่งได้เล่าเพิ่มเติมเกี่ยวกับสิ่งลึกลับในกอแทม โดยเปิดเผยถึงสิ่งมีชีวิตที่หลับใหลเป็นเวลา 40,000 ปีข้างใต้แผ่นดินซึ่งเป็นที่ตั้งของกอแทมซิตี สเตรกาซึ่งเป็นคนรับใช้ของสิ่งมีชีวิตนั้นได้กล่าวว่าตัวตนที่มืดมนและถูกสาปของเมืองนั้นมีผลมาจากสิ่งมีชีวิตที่ใช้ชื่อ "ดอกเตอร์กอแทม"

ในกอแทมอันเดอร์กราวด์ ฉบับที่ 2 ซึ่งแต่งโดยแฟรงก์ เทียรีนั้น โทเบียส เวลได้อ้างว่าในศตวรรษที่ 19 เมืองถูกควบคุมโดยแก๊งที่เป็นคู่แข่งกันห้ากลุ่ม จนกระทั่ง "บุคคลภายใต้หน้ากาก" คนแรกปรากฏตัวและได้ตั้งแก๊งของตัวเองขึ้นมาแต่ไม่พบข้อมูลแน่ชัดว่าคนเหล่านั้นเป็นศาลเตี้ยหรืออาชญากรที่ใส่ชุดแต่งกาย

นอกจากนี้ยังมีเนื้อเรื่องต่าง ๆ ที่เพิ่มเติมเหตุการณ์ในประวัติศาสตร์ของกอแทมซึ่งส่งผลกระทบไปถึงผู้คนและสภาพบ้านเมืองอีกด้วย บางครั้งผลกระทบของเหตุการณ์ครั้งใหญ่อาจกลายเป็นเนื้อเรื่องยาวที่ต่อเนื่องกัน เช่นเหตุการณ์เมื่อราส์ อัล กูลได้ปล่อยไวรัสที่ทำให้ร่างกายอ่อนแอที่ชื่อว่า "เคลนช์" ระหว่างเนื้อเรื่อง "คอนเทเจียน" เมื่อถึงบทสรุปของเนื้อเรื่องขณะที่เมืองกำลังฟื้นตัวก็เกิดแผ่นดินไหวขนาด 7.6 ริกเตอร์ซึ่งส่งผลให้รัฐบาลกลางตัดกอแทมออกจากการเป็นส่วนหนึ่งของสหรัฐอเมริกาในเนื้อเรื่อง "โนแมนส์แลนด์" ประชาชนที่เหลืออยู่ในเมืองถูกบังคับให้เข้าสงครามแก๊งเพื่อเอาตัวรอดโดยอาจอยู่ในฐานะผู้เข้าร่วมหรือจ่ายเงินเพื่อรับความคุ้มครองจากกลุ่มต่าง ๆ ท้ายที่สุดกอแทมได้ถูกบูรณะและกลับเป็นส่วนหนึ่งของสหรัฐอเมริกาโดยเป็นผลจากนโยบายของเล็กซ์ ลูเธอร์ที่ทำขึ้นเพื่อหาเสียงให้เขาเป็นประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา[36]