คำว่า "ปราบปราม" ถูกนำมาใช้อย่างเป็นทางการในการอธิบายถึงการดำเนินคดีของคนที่ถือว่าเป็นพวกต่อต้านการปฏิวัติและศัตรูของประชาชน การกวาดล้างถูกกระตุ้นโดยความปรารถนาที่จะรวมอำนาจของโจเซฟ สตาลิน ความสนใจของประชาชนส่วนใหญ่ได้รับการมุ่งเน้นไปที่การกวาดล้างของการเป็นผู้นำของพรรคคอมมิวนิสต์ที่เช่นเดียวกับข้าราชการของรัฐบาลและผู้นำของกองทัพซึ่งส่วนใหญ่เป็นสมาชิกพรรค การกวาดล้างยังมีผลต่อประเภทอื่น ๆ อีกมากมายของสังคม ปัญญาชน ชาวบ้านและโดยเฉพาะอย่างยิ่งผู้ที่ตราหน้าว่าเป็น "ผู้ร่ำรวยกว่าชาวนา" (คูลัค) และผู้เชี่ยวชาญในสาขาต่าง ๆ[7]เอ็นเควีดี (ตำรวจลับโซเวียต) ได้เข้ามาดำเนินงาน ชนกลุ่มน้อยที่ถูกกล่าวหาว่าเป็น "ห้าแถว" ชุมชน จำนวนมากถูกกวาดล้างอธิบายอย่างเป็นทางการว่าเป็นการกำจัดของความเป็นไปได้ของการก่อวินาศกรรมและการจารกรรม ผู้ตกเป็นเหยื่อของการกวาดล้างเป็นพลเมืองสามัญโซเวียตที่เกิดในโปแลนด์

ตามที่นิกิตา ครุสชอฟ พูดไว้ในปี พ.ศ. 2499 "ว่าด้วยลัทธิบูชาบุคคลและผลลัพธ์ของมัน" และผลการศึกษาล่าสุดเพิ่มเติมเป็นจำนวนมากของข้อกล่าวหาที่นำเสนอที่แสดงมอสโกทดลองอยู่บนพื้นฐานของคำสารภาพบังคับมักจะได้จากการทรมาน[8]และการตีความกฎหมายมาตราที่ 58 แห่งประมวลกฎหมายอาญาแห่งสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมโซเวียตรัสเซีย ซึ่งเกี่ยวข้องกับการก่ออาชญากรรมปฏิวัติ เนื่องจากกระบวนการทางกฎหมายตามที่กำหนดโดยกฎหมายของสหภาพโซเวียตในการบังคับใช้ในขณะที่ส่วนใหญ่มักจะถูกแทนที่ด้วยการดำเนินการสรุปโดย กลุ่มเอ็นเควีดีทรอยก้า[9]

หลายร้อยหลายพันของเหยื่อที่ถูกกล่าวหาว่าก่ออาชญากรรมต่าง ๆ ทางการเมือง (หน่วยสืบราชการลับทำลายการก่อวินาศกรรมปั่นป่วนต่อต้านโซเวียตแผนการเพื่อเตรียมความพร้อมและการลุกฮือรัฐประหาร) ; พวกเขาถูกประหารได้อย่างรวดเร็วโดยการถ่ายภาพหรือส่งไปยังป่าช้าค่ายแรงงาน หลายคนเสียชีวิตในค่ายแรงงานอาญาจากความอดอยากโรค อุบัติเหตุและการทำงานมากเกินไป วิธีการอื่น ๆ ของผู้ที่ตกเป็นเหยื่อเยี่ยงอย่างถูกนำมาใช้บนพื้นฐานของการทดลองลับของเอ็นเควีดี

การกวาดล้างเริ่มต้นภายใต้หัวหน้า เอ็นเควีดี Genrikh Yagoda แต่ช่วงกวาดล้างสูงที่เกิดขึ้นในยุคของ นีโคไล เยชอฟ จากกันยายน พ.ศ. 2479 ถึงเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2481 จึงได้ชื่อว่าเยชอฟชีนา การดำเนินงานมักจะตามคำสั่งโดยตรงของโปลิตบูโรนำโดยสตาลิน