การขนส่งในประเทศฟิลิปปินส์ ค่อนข้างมีความด้อยพัฒนา ส่วนหนึ่งเป็นเพราะภูมิประเทศที่เป็นภูเขาและเกาะที่กระจัดกระจาย และอีกส่วนหนึ่งเป็นผลมาจากการลงทุนของรัฐบาลในด้านโครงสร้างพื้นฐานที่ไม่เพียงพอเรื่อยมา ในปีที่ผ่านมาไม่นานมานี้ รัฐบาลฟิลิปปินส์ได้ผลักดันในการปรับปรุงระบบการขนส่งในประเทศโดยการจัดตั้งโครงการต่าง ๆ[1]รถจี๊ปนีย์เป็นรูปแบบหนึ่งของการขนส่งมวลชนที่ได้รับความนิยมมากในประเทศฟิลิปปินส์ ซึ่งเป็นเอกลักษณ์หนึ่งจากวัฒนธรรมฟิลิปปินส์อันเป็นที่แพร่หลาย[2] การขนส่งมวลชนอีกรูปแบบหนึ่งในประเทศ คือ รถจักรยานยนต์สามล้อ พบเห็นได้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในชนบท[3] รถไฟก็เป็นการขนส่งมวลชนรูปแบบหนึ่งที่ได้รับความนิยมอีกเช่นกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเมืองที่คึกคักอย่างเมโทรมะนิลา ประเทศฟิลิปปินส์มีโครงข่ายทางรถไฟหลักอยู่ 3 ส่วน ได้แก่ มะนิลาไลต์เรล ประกอบด้วย แอลอาร์ที-1 และแอลอาร์ที-2 และมะนิลาเมโทร ประกอบด้วย เอ็มอาร์ที-3 ซึ่งให้บริการเฉพาะเมโทรมะนิลา และการรถไฟแห่งชาติฟิลิปปินส์ ซึ่งให้บริการในมหานครและบางส่วนในเกาะลูซอน รถแท็กซีและรถโดยสารก็เป็นรูปแบบการขนส่งมวลชนที่สำคัญในพื้นที่เขตเมืองประเทศฟิลิปปินส์มีท่าอากาศยานนานาชาติจำนวน 12 แห่ง และมีท่าอากาศยานที่ให้บริการภายในประเทศอีกมากกว่า 20 แห่ง[4] ท่าอากาศยานนานาชาตินินอย อากีโน ซึ่งเป็นประตูหลักในการเดินทางมายังประเทศฟิลิปปินส์