การคว่ำบาตรธุรกิจชาวยิว ในนาซีเยอรมนี เริ่มต้นขึ้นเมื่อวันที่ 1 เมษายน ปี ค.ศ. 1933 ฝ่ายพรรคนาซีอ้างว่าการคว่ำบาตรครั้งนี้เป็นมาตรการตอบโต้การคว่ำบาตรสินค้าเยอรมันของพวกยิว[1][2] จากการที่พวกยิวได้เริ่มพากันคว่ำบาตรสินค้าเยอรมันในเดือนมีนาคม 1933[3] การคว่ำบาตรธุรกิจของชาวยิวครั้งนี้ไม่ประสบความสำเร็จเลย ชาวเยอรมันไม่ค่อยสนใจกับคำรณรงค์ซักเท่าไหร่ ประชากรเยอรมันส่วนใหญ่ยังคงซื้อและใช้สินค้าจากธุรกิจของพวกยิวอย่างตามปกติ เป็นหนึ่งในชนวนเหตุที่ทำให้พรรคนาซีวางแผนถอนรากถอนโคนชาวยิวในเยอรมัน[4]การคว่ำบาตรครั้งนี้ถือเป็นมาตรการแรกๆที่รัฐบาลนาซีได้ใช้ต่อชาวยิวในเยอรมัน ก่อนที่จะนำไปสู่การออกมาตรการขั้นรุนแรงที่เรียกว่า "การแก้ปัญหาชาวยิวครั้งสุดท้าย" ในปี 1941 การคว่ำบาตรในครั้งนี้ถือเป็นมาตรการของรัฐที่มีการใช้ความรุนแรง, การจับกุม, การชิงทรัพย์, การขู่เข็ญให้ชาวยิวขายธุรกิจของตัวเอง ซึ่งแค่เฉพาะในกรุงเบอร์ลินมีธุรกิจของชาวยิวอยู่กว่า 50,000 แห่ง[5] มีการรณรงค์ให้ชาวเยอรมันงดซื้อสินค้าจากธุรกิจของยิวโดยการปิดประกาศต่างๆ อาทิ "อย่าซื้อของจากยิว!", "พวกยิวคือเคราะห์ภัยของเรา!", "กลับปาเลสไตน์ไปซะ!"