ตารางเทียบเสียง ของ การทับศัพท์ภาษาฮินดี

เสียงพยัญชนะ

อักษรโรมันอักษรไทยอักษรเทวนาครีตัวอย่าง
อักษรโรมันทับศัพท์
(แบบคงรูป)		ทับศัพท์
(แบบปรับรูป)		ภาษาไทยใช้
B
 b พ ब Buddh พุทฺธ พุทธะ พุทธะ, พุทธ
 śabd ศพฺท ศัพทะ ศัพท์
 Śatābdi ศตาพฺทิ ศตาพทิ–
 b[# 1] บ ब baṛā บรา บรา–
 kitāb กิตาบฺ กิตาบ–
 Kutubminār กุตุบฺมินารฺ กุตุบมินาร์–
 bh ภ भ abhyās อภฺยาส อัภยาสะ–
 Bhīm ภีม ภีมะ ภีมะ, ภีม
C
 c[1] จ च baccā บจฺจา บัจจา–
 candra จนฺทฺระ จันทระ จันทร์
 ch[2] ฉ छ chatr ฉตฺร ฉัตระ ฉัตร, ฉัตรา
D
 d ท द Buddh พุทฺธ พุทธะ พุทธะ, พุทธ
 dās ทาส ทาสะ ทาส, ทาสา
 d[# 1] ด द bādshāh บาดฺชาหฺ บาดชาห์–
 Delhī เดลฺฮี เดลฮี เดลี
 ḍ[3] ฑ[4] ड ḍamaru ฑมรุ ฑมรุ–
 krīḍā กฺรีฑา กรีฑา กรีฑา
 laḍḍū ลฑฺฑู ลัฑฑู–
 dh ธ ध dharm ธรฺม ธรรมะ ธรรม
 Madhya Pradeś มธฺยะ ปฺรเทศ มัธยะ ปรเทศะ มัธยประเทศ
 nidhi นิธิ นิธิ นิธิ
 ḍh ฒ ढ ḍhol โฒลฺ โฒละ–
F
 f[# 1] ฟ फ़ faqīr ฟกีรฺ ฟกีร์–
 gaffār กฟฺฟารฺ กัฟฟาร์–
G
 g ค ग agni อคฺนิ อัคนิ อัคนี
 go โค โค โค
 g̱[# 1][5] ค ग़ bāg̱ บาคฺ บาค–
 G̱aznavid คซฺนวิดฺ คัซนวิด–
 G̱aznī คซฺนี คัซนี–
 G̱iyas-ud-dīn คิยสฺอุดฺดีนฺ คิยัส-อุด-ดีน–
 Mog̱ul, Mug̱al โมคลฺ, มุคลฺ โมคัล, มุคัล โมกุล, มุคัล
 Tug̱lākābād ตุคฺลากาบาด ตุคลากาบาด–
 gh ฆ घ bāgh พาฆฺ พาฆ–
 ghoṣ โฆษ โฆษะ โฆษะ, โฆษ
H
 h ห ह brahm พฺรหฺม พรหมะ พรหม
 Himālay หิมาลย หิมาลยะ หิมาลัย
 h[# 1] ห, ฮ ह Ahmadābād อหฺมดาบาดฺ อัห์มดาบาด–
 Hindū ฮินฺดู ฮินดู ฮินดู
 ḥ ห์ ः duḥkh ทุห์ข ทุห์ขะ ทุกข์
J
 j ช ज jay ชย ชยะ ชัย, ชัยโย
 vijñān วิชฺญาน วิชญานะ วิญญาณ
 jh ฌ झ jhānsī ฌานฺสี ฌานสี–
K
 k ก क Kuru กุรุ กุรุ–
 yakṣ ยกฺษ ยักษะ ยักษ์, ยักษา
 kh ข ख Kharoṣṭhī ขโรษฺฐี ขโรษฐี–
 Sikh สิข สิขะ สิข, สิกข์
 śikhar ศิขร ศิขระ ศิขร
 kh[# 1][6] ข ख़ Ālī Khān อาลี ขานฺ อาลี ขาน อาลี ข่าน
 Bakht Khān บขฺตฺ ขาน บัขต์ ขาน–
 khilāfat ขิลาฟตฺ ขิลาฟัต–
L
 l ล ल Lakṣmaṇ ลกฺษฺมณ ลักษมณะ ลักษมัณ, ลักษมณ์
 vallabh วลฺลภ วัลลภะ วัลลภ, วัลลภา
M
 m ม म Mahādev มหาเทว มหาเทวะ มหาเทพ
 samrāṭ สมฺราฏฺ สัมราฏ–
 ṁ[7] ง ँ hūṁ ฮูง ฮูง–
 ṃ[8] ง ं daṃṣṭrā ทงฺษฺฏฺรา ทังษฏรา–
 saṃhitā สงฺหิตา สังหิตา–
 saṃsār สงฺสาร สังสาระ สงสาร, สังสาร (วัฏ)
 saṃyog สงฺโยค สังโยคะ สังโยค
N
 n น न mantra มนฺตฺระ มันตระ มนตร์
 nīti นีติ นีติ นีติ, นิติ
 ṅ[9] ง ङ aṅg องฺค อังคะ องค์
 ñ[10] ญ ञ Sañjay สญฺชย สัญชยะ สญชัย, สัญชัย
 ṇ[11] ณ ण maṇḍan มณฺฑน มัณฑนะ มัณฑนา
P
 p ป प Pāṭaliputra ปาฏลิปุตฺระ ปาฏลิปุตระ ปาฏลีบุตร
 pitā ปิตา ปิตา บิดา
 prāpt ปฺราปฺต ปราปตะ ปราบดา (ภิเษก)
 samāpt สมาปฺต สมาปตะ–
 ph ผ फ phal ผล [ผะ-ละ] ผละ [ผะ-ละ] ผล [ผน]
Q
 q[# 1][12] ก क़ qilā กิลา กิลา–
R
 r ร र rājadhānī ราชธานี ราชธานี ราชธานี
 ṛ[# 1][13] ร ड़ baṛā บรา บรา–
 baṛbaṛ บรฺบรฺ บรบร–
 bīṛī บีรี บีรี–
 Kāṭhiāvāṛ กาเฐียวารฺ, กาฐยาวารฺ กาเฐียวาร, กาฐยาวาร–
 ṛh[# 1][14] รฺห[15] ढ़ Caṇḍīgaṛh จณฺฑีครฺห จัณฑีครห์–
S
 s ส स Somadev โสมเทว โสมเทวะ โสมเทพ
 vastu วสฺตุ วัสตุ วัสดุ, พัสดุ
 ś[16] ศ श Kaśyap กศฺยป กัศยปะ กัศยป
 śāstra ศาสฺตฺร ศาสตระ ศาสตร์
 ṣ[17] ษ ष Ṣaḍānan ษฑานน ษฑานนะ–
 śiṣya ศิษฺย ศิษยะ ศิษย์
T
 t ต त pātāl ปาตาล ปาตาละ บาดาล
 pātra ปาตฺระ ปาตระ บาตร
 tapas ตปสฺ ตปัส ตบะ
 ṭ[18] ฏ ट Bhaṭṭācārya ภฏฺฏาจารฺยะ ภัฎฎาจารยะ ภัฏฏาจารย์
 ṭīkā ฏีกา ฏีกา ฎีกา
 th ถ थ path ปถ ปถะ บถ
 sthān สฺถาน สถานะ สถาน, สถานะ
 thambh ถมฺภ ถัมภะ–
 ṭh[19] ฐ ठ jhūṭh ฌูฐฺ ฌูฐ–
 pīṭh ปีฐะ ปีฐะ บิฐ
 ṭhākur ฐากุรฺ ฐากุรฺ ฐากูร
V
 v[20] ว व divya ทิวฺยะ ทิวยะ ทิพย์
 Viśvanāth วิศฺวนาถ วิศวนาถะ วิศวนาถ
Y
 y ย य pey เปย เปยะ–
 Yamunā ยมุนา ยมุนา ยมนา, ยมุนา
Z
 z[# 1] ซ ज़ āzād อาซาดฺ อาซาด–
 G̱aznī คซฺนี คัซนี–
 zang̱ārī ซงฺคารี ซังคารี–
หมายเหตุ
  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 พยัญชนะนอกระบบ
  1. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ ch แทน c เช่น candra = จันทระ ใช้เป็น chandra
  2. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ chh แทน ch เช่น chatr = ฉัตระ ใช้เป็น chhatr
  3. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ ḏ แทน ḍ เช่น krīḍā = กรีฑา ใช้เป็น krīḏā
  4. ↑ พยัญชนะ ฑ ในภาษาฮินดีออกเสียงใกล้เคียงเสียง ด ในภาษาไทย
  5. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ g, g̣, gh แทน g̱ เช่น bāg̱ = บาค ใช้เป็น bāg, bāg̣, bāgh
  6. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ ḳḥ, ḳh แทน kh เช่น khilāfat = ขิลาฟัต ใช้เป็น ḳḥilāfat, ḳhilāfat
  7. ↑ ṁ ใช้แทนจันทรพินทุ (candrabindu) เป็นเครื่องหมายกำกับสระเพื่อให้ออกเสียงขึ้นจมูกคล้ายเสียง "ง" จึงใช้ "ง" แทน
  8. ↑ ṃ ใช้แทนอนุสวาร (anusvāra) เป็นเครื่องหมายกำกับสระ เมื่ออยู่หน้าพยัญชนะเศษวรรคจะออกเสียงขึ้นจมูกฟังคล้ายเสียง "ง" จึงใช้ "ง" แทน
  9. ↑ ṅ ที่เป็นตัวสะกดและตามด้วยพยัญชนะในวรรค ก (k, kh, g, gh, ṅ) จะออกเสียงเป็น "ง" และบางทีก็ใช้ n, ng แทน ṅ เช่น aṅg = อังคะ ใช้เป็น ang, angg
  10. ↑ ñ ที่เป็นตัวสะกดและตามด้วยพยัญชนะในวรรค จ (c, ch, j, jh, ñ) จะออกเสียงเป็น "ญ" และบางทีก็ใช้ n แทน ñ เช่น Sañjay = สัญชยะ ใช้เป็น Sanjay
  11. ↑ ṇ ที่เป็นตัวสะกดและตามด้วยพยัญชนะในวรรค ฏ (ṭ, ṭh, ḍ, ḍh, ṇ) จะออกเสียงเป็น "ณ" และบางทีก็ใช้ n, ṉ แทน ṇ เช่น maṇḍan = มัณฑนะ ใช้เป็น manḍan, maṉḍan
  12. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ ḳ แทน q เช่น qilā = กิลา ใช้เป็น ḳilā
  13. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ ṟ แทน ṛ เช่น baṛā = บรา ใช้เป็น baṟā
  14. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ rh แทน ṛh เช่น Caṇḍīgaṛh = จัณฑีครห์ ใช้เป็น Caṇḍīgarh
  15. ↑ รฺห แทนพยัญชนะตัวเดียวในภาษาฮินดีที่ออกเสียงเหมือน ร ตามด้วยกลุ่มลม
  16. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ sh แทน ś เช่น śāstra = ศาสตระ ใช้เป็น shāstra
  17. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ s, sh แทน ṣ เช่น Ṣaḍānan = ษฑานนะ ใช้เป็น Saḍānan, Shaḍānan
  18. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ ṯ แทน ṭ เช่น ṭīkā = ฏีกา ใช้เป็น ṯīkā
  19. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ th แทน ṭh เช่น pīṭh = ปีฐะ ใช้เป็น pīth
  20. ↑ - บางครั้งมีผู้ใช้ w แทน v เช่น divya = ทิวยะ ใช้เป็น diwya
        - v ที่มี a ตามหลัง และเป็นพยางค์ท้ายของคำ บางครั้งจะตัด a ที่ตามมาออก แล้วเปลี่ยน v เป็น o เช่น deva ตัด a ท้ายคำออก เป็น "dev" แล้วเปลี่ยน v เป็น o เป็น deo

เสียงสระ

อักษรโรมันอักษรไทยอักษรเทวนาครีตัวอย่าง
อักษรโรมันทับศัพท์
(แบบคงรูป)		ทับศัพท์
(แบบปรับรูป)		ภาษาไทยใช้
A
 a (เมื่อไม่ได้อยู่ท้ายคำ)– अ nar นร นระ นร, นระ, นรา
 a (เมื่อตามด้วยพยัญชนะที่ไม่มีสระ
 ตามมา และไม่ใช่พยางค์สุดท้าย)		 –ฺ
 แบบคงรูป[1]		 ไม่ปรากฏรูป samrāṭ สมฺราฏฺ สัมราฏ–
 –ั
 แบบปรับรูป[2]
 a (เมื่ออยู่ท้ายคำ) –ะ ไม่ปรากฏรูป puṇya ปุณฺยะ ปุณยะ บุณย์
 ā –า आ Nārāyaṇ นารายณ นารายณะ นารายณ์
 ai[3] ไ– ऐ kailās ไกลาส ไกลาสะ ไกรลาส, ไกลาส
 āī[# 1] –าย, –าอี आई kasturbāī กสฺตุรฺบาย, กสฺตุรฺบาอี กัสตุรบาย, กัสตุรบาอี–
 au[4] เ–า औ gaurav เคารว เคารวะ เคารพ
E
 e เ– ए dev เทว เทวะ เทวะ, เทวา, เทพ
I
 i –ิ इ Śiv ศิว ศิวะ ศิวะ
 ī[5] –ี ई nārī นารี นารี นารี
 iā[# 1] เ–ีย, –ยา इआ Kāṭhiāvāṛ กาเฐียวารฺ, กาฐยาวารฺ กาเฐียวาร, กาฐยาวาร–
O
 o โ– ओ lok โลก โลกะ โลก, โลกา
 o (เมื่อตามหลังสระ) ว व deo เทว เทวะ เทวะ, เทวา, เทพ
 Rao, Rāo ราวฺ ราว–
U
 u –ุ उ guru คุรุ คุรุ คุรุ, ครู
 u[# 1] –ุ[6] उ Kutubminār กุตุบฺมินารฺ กุตุบมินาร์–
 ū[7] –ู ऊ pūrṇ ปูรฺณ ปูรณะ บูรณ์
R
 ṛ (เมื่ออยู่ต้นคำหรือตามหลังพยัญชนะ)[8] ฤ ॠ pitṛ ปิตฺฤ ปิตฤ–
 ṛṣi ฤษิ ฤษิ ฤษี, ฤๅษี
หมายเหตุ
  1. 1 2 3 สระนอกระบบ
  1. ↑ เครื่องหมายพินทุใส่ใต้พยัญชนะหลังสระ a ในคำทับศัพท์แบบคงรูป
  2. ↑ ยกเว้นพยัญชนะที่ตามมาเป็น h, v ไม่ต้องเปลี่ยนเป็นไม้หันอากาศ เช่น brahm = พรหมะ gaurav = เคารวะ Navaya = นวยะ และถ้าพยัญชนะที่ตามมาเป็น r ให้ใช้ "รร" เช่น karm = กรรมะ gandharv = คันธรรวะ
  3. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ y แทน ai เช่น Faizābād = ไฟซาบาด ใช้เป็น Fyzābād, Haiderābād = ไฮเดอราบาด ใช้เป็น Hyderābād และบางครั้งก็ใช้ ai แทน ay เช่น jay = ชยะ ใช้เป็น jai
  4. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ ow แทน au เช่น cauk = เจาก์ ใช้เป็น chowk
  5. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ ee แทน ī เช่น Mīra = มีรา ใช้เป็น Meerā, Nīra = นีรา ใช้เป็น Neerā
  6. ↑ มีบางคำออกเสียง "อะ" เช่น Mog̱ul = โมคัล Trivandrum = ตริวันดรัม
  7. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ oo แทน ū เช่น Mūl = มูล ใช้เป็น Mool, Pūna = ปูนา ใช้เป็น Poonā
  8. ↑ บางครั้งมีผู้ใช้ ri แทน ṛ เช่น pitṛ = ปิตฤ ใช้เป็น pitri

ใกล้เคียง

การทัพนอร์เวย์ การทัพกัลลิโพลี การทัพมาลายา การทับศัพท์ การทัพปราบตั๋งโต๊ะ การทัพหมู่เกาะโซโลมอน การทัพตามแนวชายแดนจีน-พม่า การทัพอัลอันฟาล การทัพปราบอ้วนสุด การทัพกัวดัลคะแนล