การประชุมที่วันเซ (
อังกฤษ: Wannsee Conference;
เยอรมัน: Wannseekonferenz) เป็นการประชุมข้าราชการระดับสูงของ
นาซีเยอรมนีและผู้นำ
เอ็สเอ็ส จัดขึ้นที่เมือง
วันเซ ชานกรุง
เบอร์ลิน ณ วันที่ 20 มกราคม ค.ศ. 1942
ไรน์ฮาร์ด ฮายดริช ผู้อำนวยการ
สำนักความมั่นคงหลักไรช์แห่งหน่วยเอ็สเอ็ส เป็นผู้เรียกประชุม โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อสร้างความมั่นใจว่า หัวหน้าบริหารกรมกองทั้งหลายจะร่วมมือกันกระทำให้
การแก้ปัญหาชาวยิวครั้งสุดท้ายสัมฤทธิ์ผล ซึ่งจะทำให้ชาวยิวส่วนใหญ่ในดินแดนยุโรปที่เยอรมนียึดครองต้องถูกเนรเทศไปโปแลนด์และถูกสังหาร ผู้เข้าประชุม ได้แก่ ผู้แทนกระทรวงทบวงกรมหลายแห่ง รวมถึงรัฐมนตรีกระทรวงการต่างประเทศ กระทรวงยุติธรรม และกระทรวงมหาดไทย ตลอดจนผู้แทนหน่วยเอ็สเอ็ส ในระหว่างการประชุมนั้น เฮย์ดริชพรรณนาเค้าโครงวิธีการกวาดต้อนชาวยิวในยุโรปจากภาคตะวันตกไปยังภาคตะวันออกเพื่อส่งไปประหาร ณ
ค่ายมรณะใน
เขตปกครองสามัญ (General Government) อันเป็นภูมิภาคที่ถูกยึดครองของโปแลนด์
[1]ไม่ช้าหลัง
การรุกรานโปแลนด์ในเดือนกันายน ค.ศ. 1939 การบีฑาชาวยิวในยุโรปก็ยกระดับขึ้นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ทว่า การสังหารชายหญิงและเด็กตามอำเภอใจนั้นมาเริ่มเอาในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1941 หลังเปิด
ปฏิบัติการบาร์บารอสซาต่อโซเวียตแล้ว ครั้นวันที่ 31 กรกฎาคม ค.ศ. 1941
แฮร์มันน์ เกอริง ได้ออกหนังสืออนุมัติให้เฮย์ดริชเตรียมเสนอแผน "แก้ปัญหาชาวยิวโดยสิ้นเชิง" เพื่อไปดำเนินการ ณ ดินแดนที่อยู่ในความควบคุมของเยอรมนี และประสานการมีส่วนร่วมขององการรัฐบาลทั้งหมดที่เกี่ยวข้อง ทั้งนี้ เฮย์ดริชเน้นย้ำที่วันน์เซว่า เมื่อการเนรเทศหมู่สุดสิ้นลงแล้ว หน่วยเอ็สเอ็สจะเข้าดูแลรับผิดชอบการกวาดล้างทั้งหมดเอง ส่วนเป้าหมายรอง คือ กำหนดให้ได้อย่างเป็นทางการว่า ใครบ้างคือชาวยิว เพื่อจะได้วางกรอบการล้างเผ่าพันธุ์ยังมีสำเนาฉบับหนึ่งของพิธีสารการประชุมพร้อมด้วยหนังสือเวียนรายงานการประชุมเหลือรอดหลังสงคราม เอกสารนี้ฝ่ายสัมพันธมิตรพบเข้าในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1947 ในแฟ้มทั้งหลายที่ยึดได้จากกระทรวงการต่างประเทศเยอรมนี จึงใช้เป็นหลักฐานใน
การพิจารณาเนือร์นแบร์กครั้งหลัง ส่วนอาคารวันน์เซ ซึ่งใช้เป็นที่ประชุมนั้น บัดนี้เป็นหออนุสรณ์
การฆ่าล้างชาวยิว