ตอนบ่ายวันที่ 12 ธันวาคม ค.ศ. 1941 ฮิตเลอร์ออกคำสั่งให้สมาชิกระดับผู้นำของพรรคนาซีให้เข้าประชุมในห้องส่วนตัวของเขาในทำเนียบนายกรัฐมนตรีไรช์[2] เนื่องจากการประชุมมีขึ้นในห้องส่วนตัวแทนที่จะเป็นห้องทำงานของฮิตเลอร์ จึงไม่มีบันทึกอย่างเป็นทางการถึงการประชุมดังกล่าว อย่างไรก็ตาม ข้อความในบันทึกประจำวันของเกิบเบลส์และแฟรงก์ได้ยืนยันถึงการประชุมดังกล่าว[3]

โยเซฟ เกิบเบลส์ได้บันทึกถ้อยคำของฮิตเลอร์ไว้ในบันทึกของเขา:

เกี่ยวกับปัญหาชาวยิว ฟือเรอร์ได้กำหนดให้ยกเลิกการรอกำหนดเสีย เขาชาวยิวว่าถ้าพวกเขาก่อสงครามโลกอีกครั้งหนึ่ง มันจะนำไปสู่การล่มสลายของพวกเขาเอง คำพูดเหล่านี้ไม่ใช่เพียงการกล่าวอย่างไร้ความหมาย ขณะนี้สงครามโลกได้มาถึงแล้ว การทำลายล้างของชนชาติยิวจะต้องเป็นผลสืบเนื่องอย่างแน่นอน คำถามนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับการแสดงความรู้สึกแต่อย่างใด เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อมีความรู้สึกเห็นใจพวกยิว แต่ย่อมจะเป็นชาวเยอรมันของพวกเรา ถ้าชาวเยอรมันเสียสละชีวิต 160,000 ชีวิตในการทัพด้านตะวันออก แล้วผู้ที่ริเริ่มความขัดแย้งอันนองเลือดนี้จะต้องชดใช้ด้วยชีวิตของพวกเขา

นอกเหนือไปจากข้อเท็จจริงที่ว่า "สงครามยุโรป" ได้ขยายตัวเป็น "สงครามโลก" อีกเหตุผลหนึ่งสำหรับการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวจะต้องมองข้อเท็จจริงที่ว่าการเข้าสู่สงครามของสหรัฐอเมริกาหมายความว่าประชากรชาวยิวได้สูญเสียคุณค่าของการเป็นตัวประกันสำหรับฮิตเลอร์ ซึ่งมีไว้ป้องกันการเข้าสู่สงครามนี้ และเขาจึงมีอิสระที่จะตัดสินใจดำเนินการตามแผนการระยะยาว[4]

สำหรับการประชุมวานเซที่เป็นที่รู้จักกันมากกว่าในเดือนมกราคม ค.ศ. 1942 เป็นก้าวต่อไปสำหรับแผนการของนาซีที่จะกำจัดชาวยิว อย่างไรก็ตาม ไม่เหมือนกับการประชุมครั้งนี้ การประชุมวานเซมีผู้เข้าร่วมประชุมส่วนใหญ่เป็นข้ารัฐการอาวุโส ทั้งยังเป็นการทำลายคำกล่าวอ้างที่ว่าฮิตเลอร์ไม่ทราบข้อเท็จจริงเกี่ยวกับการล้างชาติโดยนาซีและเป็นเพียงการดำเนินการของผู้ใต้บังคับบัญชาของเขาโดยที่ไม่รู้เห็นเลย[2]

การประชุมดังกล่าวถือเป็นจุดหักเหของทัศนคติรัฐบาลนาซีที่มีต่อชาวยิว โดยเป็นการเปลี่ยนแปลงจากการโฆษณาชวนเชื่อ การข่มขู่และการโจมตีมาเป็นการทำลายล้างอย่างสมบูรณ์และมีการเตรียมการไว้ ซึ่งสำหรับขั้นตอนหลังนี้ได้เริ่มขึ้นแล้วในบางส่วนของยุโรปตะวันออกตั้งแต่เดือนกันยายน ค.ศ. 1941[5]