ก่อนที่จะแบ่งออกเป็นชนิด เราต้องเข้าใจก่อนว่าการยอมรับคือการถือว่าเหตุการณ์จริงใด ๆ ก็ตามซึ่งเป็นผลลัพธ์มาจากเหตุการณ์ก่อน ๆ รวมทั้งหมดทั้งมวลเป็นผลลัพธ์ที่ดีที่สุด แนวความคิดของการยอมรับโดยปกติรวมถึงการเห็นชอบ การใช้คำนี้ในบริบทของจิตวิทยา-เจตภาพ (spirituality) หมายถึงการมีกรอบความคิดที่ไม่พิพากษ์ (non-judgemental mindset) การยอมรับตรงข้ามกับคำว่าการต่อต้าน (resistance) ซึ่งเป็นคำที่มีนัยยะทางการเมืองและจิตวิเคราะห์ที่แรงและนำมาใช้กับบริบทส่วนใหญ่ไม่ได้ กลุ่มบุคคลหรือปัจเจกบุคคลสามารถแสดงการยอมรับเหตุการณ์และเงื่อนไขต่าง ๆ บนโลกและสามารถยอมรับองค์ประกอบของความคิด ความรู้สึก และประวัติส่วนตนได้ อย่างเช่นการรักษาทางจิตบำบัด (psychotherapy) ของผู้ที่มีอาการซึมเศร้าหรือวิตกกังวลคือการส่งเสริมให้ยอมรับพฤติการณ์ส่วนตัวใด ๆ ที่เป็นตัวการให้เกิดความรู้สึกหรือยอมรับตัวความรู้สึกเหล่านั้นเอง นอกจากนั้น จิตบำบัดสามารถรวมถึงการลดการยอมรับต่อสถานการณ์ต่าง ๆ ของปัจเจกบุคคลลงด้วย

แนวคิดเรื่องการยอมรับเด่นชัดในหลายความเชื่อและในการปฏิบัติสมาธิ อย่างเช่นอริยสัจ 4 ข้อแรกในศาสนาพุทธ "ทุกข์" เชื้อเชิญให้ผู้คนยอมรับว่าความทุกข์ทรมาน (suffering) เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตโดยธรรมชาติ ชนกลุ่มน้อย (Minority group) มักกล่าวว่าเป้าหมายของพวกเขาคือการยอมรับในสังคมซึ่งคนส่วนใหญ่ (Normative social influence) จะไม่กีดกันชนกลุ่มน้อยจากการมีส่วนร่วมในสังคม คนส่วนใหญ่อาจเรียกได้ว่ามีขันติธรรมต่อชนกลุ่มน้อย ก็ต่อเมื่อชนกลุ่มน้อยถูกจำกัดการมีส่วนร่วมให้อยู่ในมุมหนึ่งของสังคมแต่ไม่ได้ถูกยอมรับโดยคนส่วนใหญ่

การยอมรับคือระยะที่ห้าของแบบจำลองคือเบลอร์-รอสส์ (หรือเป็นที่รู้จักในอีกชื่อว่า "ระยะของความเศร้าโศก")

The Big Book of Alcoholics Anonymous อธิบายถึงความสำคัญของการยอมรับในการรักษาอาการติดสุรา โดยกล่าวว่าการยอมรับสามารถนำมาใช้ในการแก้ปัญหาสถานการณ์ที่บุคคลหนึ่งรู้สึกเสียขวัญจาก "คน สถานที่ สิ่งของ หรือสถานการณ์ - ข้อเท็จจริงข้อหนึ่งในชีวิตที่พวกเขายอมรับไม่ได้"[lower-alpha 1] ได้ และอ้างว่าบุคคลที่ติดสุราจะไม่สามารถพบกับความสงบเงียบได้จนกว่าจะยอมรับว่า "ไม่มีอะไรที่เกิดขึ้นมาอย่างผิดพลาดบนโลกของพระเจ้า"[lower-alpha 2] และจะต้องยอมรับเงื่อนไขของการติดสุราไปอย่างปฏิเสธไม่ได้[4]

การยอมรับตนเอง

การยอมรับตนเอง (อังกฤษ: Self-acceptance) คือการพอใจกับตัวตน ณ ปัจจุบันของตัวเอง มันคือการตกลงกับตัวเองที่จะเห็นคุณค่า รับรองและสนับสนุนตัวตนอย่างที่เป็นอยู่โดยไม่คำนึงถึงข้อบกพร่องหรือพฤติกรรมในอดีตที่เป็นด้านลบ ผู้คนมีปัญหากับการยอมรับตัวเองเพราะความรู้สึกผิด ความบอบช้ำทางจิตใจ หรือการขาดแรงจูงใจ[ต้องการอ้างอิง] บางคนเข้าใจผิดว่าหากใครมีความสุขกับตัวเองแสดงว่าเขาจะไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเกี่ยวกับตัวเองเลย แต่ละบุคคลไม่จำเป็นที่จะต้องไม่มีความสุขกับตัวเองเพื่อที่จะรู้ว่าจะต้องเปลี่ยนและสามารถเปลี่ยนสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบได้ตลอกเวลา[ต้องการอ้างอิง]

การยอมรับทางสังคม

การยอมรับทางสังคม (อังกฤษ: Social acceptance) ส่งผลต่อผู้คนทุกกลุ่มสังคม (Social group) และช่วงอายุ เราสามารถให้นิยามการยอมรับทางสังคมเป็นการมีขันติธรรมต่อความแตกต่างและความหลากหลาย (Multiculturalism) ของผู้อื่น เพราะผู้คนส่วนใหญ่พยายามทำตัวและทำให้ดูเหมือนผู้อื่นเพื่อให้เข้ากับคนอื่น[ต้องการอ้างอิง]

เด็กและวัยรุ่นมีแนวโน้มที่จะต้องการการยอมรับจากกลุ่มเพื่อน และปฏิบัติสนองความต้องการนั้นด้วยแรงกดดันจากคนรอบข้าง บางครั้งแรงกดดันจากคนรอบข้างสามารถกำหนดได้กระทั่งทรงผมและสไตล์การแต่งตัวที่ผู้คนมองว่า "เท่" ความต้องการของบุคคลหนึ่งที่จะได้รับการยอมรับจากอีกบุคคลที่มิตรภาพมีความสำคัญต่อเขานั้นสามารถกำหนดความเปิดรับ (Social influence) ต่อพฤติกรรมที่ได้รับความนิยมเช่นการสูบบุหรี่ การดื่มสุรา การสบถและอื่น ๆ ได้[5] ผู้คนแสดงและหลีกเลี่ยงพฤติกรรมหนึ่งบนความต้องการการเห็นชอบจากเพื่อนของเขา ซึ่งรวมไปถึงการดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์หรือการเสพสารเสพติด

เมื่อพูดถึงความผิดปกติทางจิต การยอมรับทางสังคมมีบทบาทที่สำคัญในการคืนสู่สุขภาวะ (Recovery model) หลายคนไม่เข้าใจการเจ็บป่วยทางจิตใจ พวกเขาจึงไม่แน่ใจว่าควรโอบรับผู้คนที่เป็นโรคอย่างไรและทิ้งให้ผู้คนเหล่านั้นมีความรู้สึกโดดเดี่ยว (Social isolation) ท่ามกลางกลุ่มเพื่อน

มีเงื่อนไข

การยอมรับแบบมีเงื่อนไข (อังกฤษ: Conditional acceptance) คือการยอมรับชนิดหนึ่งที่มีเงื่อนไขซึ่งต้องการให้ดัดแปลงเงื่อนไขเบื้องต้นก่อนที่จะทำการยอมรับ[ต้องการอ้างอิง] ตัวอย่างเช่นสัญญาที่ต้องการการยอมรับจากสองฝ่ายอาจจะต้องถูกดัดแปลงเพื่อให้ทั้งสองฝ่ายพึงพอใจ บุคคลหนึ่งได้รับข้อเสนอและจะตกลงก็ต่อเมื่อมีการเปลี่ยนแปลงข้อกำหนดและเงื่อนไข สัญญาระหว่างธุรกิจและนายจ้างสามารถถูกเปลี่ยนและดัดแปลงโดยทั้งสองฝ่ายได้จนกว่าทั้งสองจะตกลงหรือยอมรับเนื้อหาในสัญญาทางธุรกิจนั้น

โดยชัดแจ้ง

การยอมรับโดยชัดแจ้ง (อังกฤษ: Expressed acceptance) คือการยอมรับเงื่อนไขที่ถูกตั้งไว้อย่างเปิดเผยและชัดเจน ตัวอย่างเช่นบุคคลหนึ่งตกลงรับข้อเสนออย่างชัดเจนและแน่ชัด เขายอมรับข้อกำหนดโดยไม่ได้เปลี่ยนอะไรมันเลย

โดยนัย

การยอมรับโดยนัย (อังกฤษ: Implied acceptance) คือการมีเจตนาที่จะยินยอมต่อเงื่อนไขที่ถูกเสนอมา การยอมรับถูกบอกเป็นนัยด้วยการกระทำที่แสดงถึงการตกลงต่อการต่อรองที่ถูกเสนอ เมื่อบุคคลหนึ่งเลือกซื้อสินค้าชนิดหนึ่งในห้างสรรพสินค้าเขาได้แสดงถึงการตกลงต่อข้อเสนอซึ่งก็คือราคาของสินค้า