ประวัติตอนต้น

การใช้ประโยชน์จากการบอมบาร์ดชายฝั่งเป็นช่วงต้นของการล้อมกาแลในปี ค.ศ. 1890 เมื่อพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 3 แห่งอังกฤษ ได้กรีฑาพลเรือบรรทุกปืนบอมบาร์ดและปืนใหญ่อื่น ๆ[1]

เรือแบบแรกที่ออกแบบมาเพื่อจุดประสงค์ในการบอมบาร์ดชายฝั่งคือเรือปืนครก ซึ่งนำมาใช้ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 17 เรือเหล่านี้เป็นเรือลำเล็กที่มีอาวุธหลักคือปืนครกขนาดใหญ่หนึ่งหรือสองกระบอกที่ยิงกระสุนระเบิดได้ในมุมสูง โดยทั่วไปแล้วพวกมันเป็นเรือใบที่ไม่ดีพอ ซึ่งมีการใช้งานจำกัดนอกบทบาทพิเศษของพวกมัน อย่างไรก็ตาม เรือลำเล็กที่มีปืนครกขนาดใหญ่พบการใช้กระทั่งเมื่อสงครามกลางเมืองอเมริกา เมื่อนาวีสหภาพใช้พวกมันในการโจมตีป้อมปราการชายฝั่งหลายครั้ง

ในช่วงคริสต์ศตวรรษที่ 18 เรือชั้นพิเศษอื่นที่รู้จักกันในชื่อเรือบรรทุกปืนได้ถูกคิดค้นขึ้นเพื่อการบอมบาร์ดชายฝั่ง การใช้งานครั้งแรกของพวกมัน คือการใช้โดยฝรั่งเศสและสเปนในช่วงการล้อมยิบรอลตาร์ครั้งยิ่งใหญ่ (ค.ศ. 1779–1782) ส่วนในช่วงสงครามนโปเลียน กองทัพเรือสหราชอาณาจักรได้นำเรือชั้นมัสคีโท และชั้นเฟิร์มหลายลำออกมาใช้ เรือพวกนี้บรรทุกทั้งปืนยาวทางเรือหรือไม่ก็ปืนคาร์โรเนด นอกจากนั้น เรือบรรทุกปืนยังใช้โดยทั้งฝรั่งเศสและอังกฤษในช่วงสงครามไครเมีย รวมถึงทั้งสองฝ่ายระหว่างสงครามกลางเมืองอเมริกา