ผู้ป่วยแรกจาก
การระบาดทั่วของโควิด-19ในประเทศอินเดียนั้นมีรายงานในวันที่ 30 มกราคม 2020 โดยได้รับเชื้อ
มาจากประเทศจีน ข้อมูลเมื่อ 28 พฤษภาคม 2020
กระทรวงสาธารณสุขและสวัสดิการครอบครัวได้ยืนยันผู้ติดเชื้อรวม 158,333 ราย และรักษาหายแล้ว 67,692 ราย (ในจำนวนนี้เป็นผู้อพยพ 1 คน) มียอดผู้เสียชีวิตสะสมอยู่ที่ 4,531 รายในประเทศ
[5] ประเทศอินเดียมียอดผู้ติดเชื้อยืนยันสูงเป็นอันดับที่สี่ใน
ทวีปเอเชีย ด้วยจำนวนยอดผู้ป่วยแตะขีด 100,000 รายในวันที่ 19 พฤษภาคม 2020
[8] ในขณะที่
อัตราการเสียชีวิตในประเทศอินเดียนั้นค่อนข้างต่ำ อยู่ที่ 3.09% ในขณะที่ค่าเฉลี่ยโลกอยู่ที่ 6.63% (ข้อมูลวันที่ 20 พฤษภาคม 2020)
[9] จำนวนผู้ติดเชื้อทั้งหมดของประเทศอินเดีย ครึ่งหนึ่งพบในหกเมืองสำคัญของประเทศอินเดีย ได้แก่ –
มุมไบ,
เดลี,
อะห์มดาบาด,
เจนไน,
ปูเน และ
โกลกาตา[10] ข้อมูลในวันที่ 24 พฤษภาคม 2020 มีเพียงดินแดนสหภาพ
ลักษทวีป เป็น
เขตบริหารระดับบนแห่งเดียวที่ยังไม่มีรายงานผู้ติดเชื้อปัจจุบันมีการประกาษให้เป็นการระบาด (epidemic) แล้วในมากกว่า 12 รัฐและยูที ภายใต้
Epidemic Diseases Act, 1897 และสถาบันการศึกษารวมทั้งธุรกิจจำนวนมากได้ปิด ประเทศอินเดียได้จัดการยกเลิกวีซ่าท่องเที่ยวทั้งหมด ด้วยส่วนใหญ่ของผู้ติดเชื้อที่ยืนยันแล้วมีความเกี่ยวเนื่องกับประเทศอื่นนอกอินเดีย
[11]ในวันที่ 22 มีนาคม 2020 ประเทศอินเดียสั่งประกาศเคอร์ฟีว 14 ชั่วโมงโดยอาสา (voluntary public curfew) ภายใต้การนำของนายกรัฐมนตรี
นเรนทระ โมที รัฐบาลได้ประกาศปิดเมือง (lockdown) ใน 75 อำเภอ (districts) ที่มีรายงานผู้ติดเชื้อยืนยันและในเมืองสำคัญทั้งหมดของประเทศ
[12][13] ต่อมาในวันที่ 24 มีนาคม นายกรัฐมนตรีจึงได้ออกประกาศ
ปิดเมืองทั้งประเทศ (nationwide lockdown) เป็นเวลา 21 วัน ส่งผลกระทบต่อประชากรกว่า 1.3 พันล้านคนของประเทศอินเดีย
[14][15] ในวันที่ 14 เมษายน นายกรัฐมนตรีได้ขยายการปิดเมืองทั้งประเทศนี้ออกไปอีกจนถึงวันที่ 3 พฤษภาคม
[16] ในวันที่ 1 พฤษภาคม ได้มีขยายการปิดเมืองทั่วประเทศออกไปอีกสองสัปดาห์จนถึงวันที่ 17 พฤษภาคม
[17] ในวันที่ 17 พฤษภาคม
NDMA ยังคงขยายการปิดเมืองทั่วประเทศออกไปอีกจนถึงวันที่ 31 พฤษภาคม
[18]ไมเคิล ไรอัน ประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายบริหารของ
องค์การอนามัยโลก โปรแกรมความเร่งด่วนส่วนสุขภาพ (health emergencies programme) ระบุว่าประเทศอินเดียมี "ความพร้อมรับมือที่ล้นเหลือ" ("tremendous capacity") ต่อการจัดการกับวิกฤตไวรัสโคโรนานี้ ด้วยฐานะประเทศที่มีประชากรมากที่สุดในโลกเป็นอันดับสอง ย่อมจะมีผลกระทบใหญ่หลวงต่อความสามารถของทั้งโลกในการรับมือต่อโรคระบาดนี้
[19] ในขณะที่ความเห็นบางส่วนกังวลต่อผลกระทบร้ายแรงที่จะมีต่อเศรษฐกิจจากการสั่งปิดเมืองนี้ ซึ่งจะส่งผลกระทบโดยตรงต่อแรงงานไม่ประจำ (informal workers), ธุรกิจขนาดเล็กและเล็กมาก (micro and small enterprises), ชาวนาชาวไร่ (farmers) และผู้ประกอบอาชีพฟรีแลนซ์ (self-employed) ผู้ถูกทิ้งไว้ขาดจากการเดินทางและการเข้าถึงตลาด
[20][21]ศูนย์ติดตามการรับมือของรัฐบาลต่อโควิด-19 มหาวิทยาลัยออกซฟอร์ด (The Oxford COVID-19 Government Response Tracker (OxCGRT)) ระบุไว้ในรายงานจากข้อมูลที่รวบรวมจาก 73 ประเทศ ว่า
รัฐบาลอินเดียมีการรับมืออย่างเข้มงวดและฉุกละหุก (stringently) มากกว่าประเทศอื่น ๆ ในการลดการระบาด ในรายงานยังชี้ให้เห็นถึงการลงมือของรัฐบาลที่ฉับพลันทันที, การออกนโยบายฉุกเฉิน, การลงทุนใน
บริการสุขภาพฉุกเฉิน, มาตรการด้านการเงิน, การลงทุนในการค้นคว้าวัคซีน และการรับมือต่อเหตุการณ์อย่างทันท่วงทีตลอดเวลา (active response) รวมแล้วทำให้ประเทศอินเดียได้คะแนนไป "100" คะแนน[เต็ม]สำหรับความเข้มงวด (strictness) นี้
[22][23]
