การล้มละลาย (อังกฤษ: bankruptcy) เป็นสถานภาพทางกฎหมายของบุคคลหรือนิติบุคคลที่ไม่สามารถชำระหนี้คืนเจ้าหนี้ได้ ในเขตอำนาจส่วนใหญ่ คำสั่งศาลกำหนดการล้มละลาย ซึ่งลูกหนี้มักเป็นผู้ริเริ่มการล้มละลายมิใช่สถานภาพตามกฎหมายเดียวที่บุคคลไม่สามารถชำระหนี้มีได้ ฉะนั้น คำว่า "การล้มละลาย" จึงไม่สมนัยกับการไม่สามารถชำระหนี้ (insolvency) ในบางประเทศอย่างสหราชอาณาจักร การล้มละลายจำกัดอยู่เฉพาะปัจเจกบุคคล ส่วนกระบวนพิจารณาการไม่สามารถชำระหนี้แบบอื่น (เช่น การชำระบัญชีและการจัดการทรัพย์สิน) ใช้กับบริษัท ในสหรัฐ การล้มละลายใช้กว้างขึ้นแก่กระบวนพิจารณาการไม่สามารถชำระหนี้อย่างเป็นทางการ ในประเทศฝรั่งเศส คำ "banqueroute" ใช้อย่างเดียวเฉพาะการล้มละลายฉ้อฉล ขณะที่คำว่า "faillite" ใช้กับการล้มละลายตามกฎหมาย[1]