เป็นไปได้ว่าเอกสารที่เก่าแก่ที่สุดเกี่ยวกับการหลั่งนอกเพื่อป้องกันการตั้งครรภ์ ถูกบันทึกอยู่ในเรื่องของโอนาน  (Onan) ในชุดคัมภีร์โทราห์ โดยคาดว่าข้อความนี้ถูกเขียนขึ้นเป็นเวลามากกว่า 2,500 ปีแล้ว[3] สังคมในอารยธรรมและกรีซโบราณและจักรวรรดิโรมัน นิยมมีครอบครัวขนาดเล็ก และเป็นที่รู้จักในการใช้วิธีการคุมกำเนิดหลากหลายวิธี[4]:12,16–17 มีหลายเอกสารอ้างอิงที่ทำให้นักประวัติศาสตร์เชื่อว่าบางครั้งการหลั่งนอกถูกใช้เพื่อคุมกำเนิด[5] อย่างไรก็ตาม สังคมเหล่านี้เห็นว่าการคุมกำเนิดเป็นความรับผิดชอบของผู้หญิง และเอกสารเกี่ยวกับการคุมกำเนิดที่ถูกบันทึกส่วนใหญ่ล้วนเป็นวิธีที่ควบคุมโดยผู้หญิง (ทั้งแบบที่อาจได้ผล เช่น วงแหวนพยุงในช่องคลอด  (pessaries) และแบบที่ไม่ได้ผล เช่น เครื่องราง)[4]:17,23

หลังการล่มสลายของจักรวรรดิโรมันในช่วงศตวรรษที่ 5 หลักปฏิบัติด้านการคุมกำเนิดไม่ได้ถูกใช้ในยุโรป ยกตัวอย่างเช่น การใช้วงแหวนพยุงในช่องคลอดไม่ได้อยู่ในบันทึกจนศตวรรษที่ 15 หากการหลั่งนอกถูกใช้ในจักรวรรดิโรมัน ความรู้เกี่ยวกับหลักปฏิบัติอาจสูญหายไปเมื่อจักรวรรดิล่มสลาย[4]:33,42

ตั้งแต่ศตวรรษที่ 18 จนถึงการพัฒนาของวิธีการสมัยใหม่ การหลั่งนอกเป็นวิธีทีการคุมกำเนิดที่ได้รับความนิยมที่สุดในทวีปยุโรป ทวีปอเมริกาเหนือ รวมถึงที่อื่น ๆ[5]