การให้เหตุผลที่อาศัยการอุทธรณ์โดยผลโดยทั่วไปจะมีสองรูปแบบ[2]

รูปแบบเชิงบวก

ดังนั้น จึงมีลักษณะคล้ายกับเหตุผลวิบัติโดย wishful thinking (ความคิดประกอบด้วยความหวัง)

ตัวอย่าง

• พายน่าจะเป็นจำนวนตรรกยะ เพราะว่าการเป็นจำนวนตรรกยะทำให้ค่านั้นมีความงาม
• อสังหาริมทรัพย์ปีนี้จะมีค่าเพิ่มขี้นเรื่อย ๆ (เพราะ) เจ้าของทรัพย์จะได้ความพอใจในกำไร
• มนุษย์จะเดินทางได้เร็วกว่าแสง (เพราะ) การเดินทางเร็วกว่าแสงจะมีประโยชน์มากต่อการเที่ยวไปในอวกาศ
• ชีวิตหลังการตายต้องมี (เพราะ) ข้าพเจ้าต้องการจะเป็นไปตลอดชั่วกาลนาน

รูปแบบเชิงลบ

ตัวอย่าง

• เจตจำนงเสรีต้องมี (เพราะ) ถ้าไม่มี เราทั้งหมดก็จะเป็นเพียงเครื่องกล
• ทฤษฎีวิวัฒนาการต้องไม่เป็นจริง (เพราะ) ถ้าเป็นจริงแล้ว มนุษย์ก็จะไม่มีอะไรดีกว่าสัตว์เดียรัจฉาน และต้องมีบรรพบุรุษเป็นสัตว์เดียรัจฉาน
• "ถ้าชายหกคนนี้ชนะคดีนี้ ก็จะหมายความว่าพวกตำรวจมีความผิดฐานเบิกความเท็จ ว่าพวกตำรวจมีความผิดโดยการซ้อมและการข่มขู่ ว่าคำสารภาพนั้นกุขึ้นและไม่ได้มีการรับเข้าในหลักฐานอย่างถูกต้องมีผลเป็นการพิพากษาลงโทษที่ผิดพลาด นี้เป็นภาพพจน์ที่น่ารังเกียจจนกระทั่งว่า ทุกคนที่เป็นคนมีเหตุมีผลในแผ่นดินจะต้องกล่าวว่า เป็นเรื่องไม่ถูกแน่ที่จะให้การกระทำเช่นนี้ดำเนินต่อไปอีก" เป็นคำตัดสินของศาลอังกฤษว่าผู้ต้องหามีความผิดในคดี Birmingham Six ซึ่งภายหลังต่อมาชายหกคนก็ได้รับการตัดสินว่าบริสุทธิ์ (และสิ่งไม่ดีที่ศาลพูดถึงนั้นพิสูจน์ว่าเป็นจริงทุกอย่าง) และรัฐบาลต้องเสียค่าเสียหายให้กับผู้ต้องหา
• พระเจ้าต้องมีอยู่ (เพราะ) ถ้าไม่มี คนทั้งหลายจะไม่มีเหตุผลที่จะเป็นคนดีและชีวิตก็จะไม่มีความหมายอะไร
• ศีลธรรมที่เป็นปรวิสัยต้องมี (เพราะ) ถ้าไม่มี ก็จะต้องพิจารณาว่า การกระทำที่โหดเหี้ยมเป็นสิ่งที่ยอมรับได้