การประเมินมูลค่าทางเศรษฐกิจของการประยุกต์ใช้งานขนาดใหญ่ (รวมทั้งการจัดเก็บแบบสูบน้ำและการเก็บอากาศบีบอัด) จะต้องประเมินผลประโยชน์ต่าง ๆ รวมถึง: การหลีกเลี่ยงการลดแรงลม, การหลีกเลี่ยงความแออัดของกริด, การเก็งกำไรราคา, และการจัดส่งพลังงานที่ไม่มีคาร์บอน[6][24][25]. ในการประเมินทางเทคนิคครั้งหนึ่งโดยศูนย์อุตสาหกรรมไฟฟ้า Carnegie Mellon, เป้าหมายทางเศรษฐกิจอาจสามารถทำได้ด้วยแบตเตอรี่ถ้าการจัดเก็บพลังงานสามารถทำได้ในราคาทุนที่ $ 30 ถึง $ 50 ต่อกิโลวัตต์ชั่วโมงของความจุการเก็บ[6].

ในปี 2014, การวิจัยและศูนย์ทดสอบหลายแห่งเปิดให้มีการประเมินเทคโนโลยีและประสิทธิภาพการจัดเก็บพลังงาน. ในหมู่พวกเหล่านั้นในประเทศสหรัฐอเมริกาคือห้องปฏิบัติการการทดสอบระบบขั้นสูงที่มหาวิทยาลัยวิสคอนซินเมดิสัน, ในรัฐวิสคอนซิน, ซึ่งร่วมมือกับกลุ่มบริษัทข้ามชาติ (และผู้ผลิตแบตเตอรี่) Johnson Controls[26]. ห้องปฏิบัติการได้ถูกสร้างขึ้นเป็นส่วนหนึ่งของสถาบันพลังงานแห่งวิสคอนซินที่เพิ่งเปิดใหม่ของมหาวิทยาลัย[27]. เป้าหมายของพวกเขารวมถึงการประเมินแบตเตอรี่รถยนต์ไฟฟ้าที่ได้พัฒนาชั้นสูงขึ้นมาใหม่และเป็น next generation, รวมถึงการใช้งานของแบตเตอรี่เหล่านั้นเมื่อพวกมันมีการเชื่อมต่อกับกริดไฟฟ้าเพื่อเสริมกับกริดไฟฟ้าในระหว่างที่มีความต้องการไฟฟ้าขึ้นสูงสุด, ตามคำกล่าวของศาสตราจารย์ทอม Jahns[26].

นอกจากนี้ในปี 2014 รัฐนิวยอร์กได้เปิดตัวการทดสอบและศูนย์บริการเชิงพาณิชย์สำหรับแบตเตอรี่และเทคโนโลยีการจัดเก็บพลังงานของนิวยอร์ก (NY-BEST) ที่อีสต์แมน Business Park ในโรเชสเตอร์, รัฐนิวยอร์ก, ค่าใช้จ่ายที่ $ 23 ล้านสำหรับห้องปฏิบัติการของศูนย์ขนาด เกือบ 1,700 m2. ศูนย์, สมาคมร่วมค้าอันหนึ่ง, ยังประกอบด้วยศูนย์ระบบพลังงานในอนาคต, ซึ่งเป็นการทำงานร่วมกันระหว่างมหาวิทยาลัยคอร์เนลของอิธาก้า, รัฐนิวยอร์ก กับสถาบันโพลีเทคนิค Rensselaer ในเมืองทรอย, รัฐนิวยอร์ก. NY-BEST จะดำเนินการทดสอบ, การตรวจสอบและให้การรับรองอย่างเป็นอิสระในรูปแบบที่หลากหลายของการจัดเก็บพลังงานที่มีวัตถุประสงค์ที่จะไว้ใช้ในเชิงพาณิชย์. ผู้อำนวยการศูนย์กล่าวว่าในปัจจุบันมีชาวนิวยอร์ก 3,000 คนกำลังทำงานอยู่ในอุตสาหกรรมการจัดเก็บพลังงาน, คาดว่าจะเติบโตในที่สุดถึง 40,000 คนเมื่อภาคอุตสาหกรรมเจริญเต็มที่[28].

ในสหราชอาณาจักร ประมาณงสิบสี่ภาคอุตสาหกรรมและหน่วยงานภาครัฐร่วมมือกันกับเจ็ดมหาวิทยาลัยของอังกฤษในเดือนพฤษภาคม 2014 เพื่อสร้างศูนย์การเก็บพลังงาน SUPERGEN เพื่อช่วยในการประสานงานการวิจัยและการพัฒนาเทคโนโลยีการจัดเก็บพลังงาน[29][30].

กลุ่มซีเมนส์เอจีของเยอรมนีเริ่มการทดสอบการใช้งานของระบบสำหรับโรงงานผลิต-วิจัยที่จะเปิดในปี 2015 ที่ Zentrum für Sonnenenergie und Wasserstoff (ZSW ศูนย์พลังงานแสงอาทิตย์และการวิจัยไฮโดรเจนเยอรมันในรัฐ Baden-Württemberg), การทำงานร่วมกันของอุตสาหกรรมกับหลายมหาวิทยาลัยใน Stuttgart, Ulm และ Widderstall, มีพนักงานประมาณ 350 คนเป็นนักวิทยาศาสตร์, นักวิจัย, วิศวกร, และช่างเทคนิค. โรงงานจะพัฒนาวัสดุที่ใกล้การผลิตและกระบวนการใหม่ (NPMM & P) โดยใช้ระบบการควบคุมกำกับดูแลคอมพิวเตอร์และการได้มาซึ่งข้อมูล (SCADA). เป้าหมายของมันจะช่วยให้การขยายตัวของการผลิตแบตเตอรี่แบบชาร์จไฟได้เพื่อให้มีทั้งคุณภาพที่เพิ่มขึ้นและลดต้นทุนการผลิต[31][32].