ในการระเบิดของดวงดาวที่มีขนาดใหญ่มาก (มากกว่าหรือเท่ากับ 250 ของมวลของดวงอาทิตย์) การแตกตัวด้วยแสงเป็นปัจจัยสำคัญอย่างหนึ่งในเหตุการณ์ซูเปอร์โนวา ในขณะที่ดาวมาถึงจุดสิ้นสุดของชีวิต มันจะมีอุณหภูมิและความดันถึงจุดที่ผลกระทบจากการดูดซับพลังงานของการแตกตัวด้วยแสงจะลดความดันและอุณหภูมิภายในแกนของมันเองลงชั่วคราว นี่เป็นสาเหตุให้แกนกลางเริ่มต้นที่จะยุบตัวเนื่องจากพลังงานถูกนำออกไปโดยการแตกตัวด้วยแสง และแกนกลางที่กำลังยุบนำไปสู่​​การก่อตัวของหลุมดำ ส่วนหนึ่งของมวลจะหนีออกไปในรูปแบบของเจ็ตสัมพัทธ์ (อังกฤษ: relativistic jets)ซึ่งอาจมีการ "พ่น" โลหะชิ้นแรกในจักรวาล[6][7]