ภาพมีความกว้างราว 0.5 ถึง 5 เมตร และยาวได้ถึงหลายร้อยเมตร[2] ความกว้างสั้นกว่าที่ร่องธาร (gully) เที่เคยได้รับรายงานก่อนหน้าบนเนินดาวอังคาร อย่างไรก็ตาม ตำแหน่งเหล่านี้บางตำแหน่งแสดงการไหลมากกว่า 1,000 ครั้ง เช่นเดียวกัน ขณะที่ร่องธารพบได้มากบนเนินที่เย็นและหันหน้าไปทางขั้วของดาว ขณะที่การไหลสีเข้มถูกพบบนเนินที่อุ่นกว่าและหันหน้าไปทางเส้นศูนย์สูตร ภาพเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการไหลจะยาวขึ้นและเข้มขึ้นบนเนินหินที่หันหน้าไปทางเส้นศูนย์สูตรตั้งแต่ปลายฤดูใบไม้ผลิจนถึงต้นฤดูใบไม้ร่วง[2] การเปลี่ยนแปลงตามฤดูกาล การกระจายละติจูดและความสว่างนี้แสดงว่า มีวัตถุสารระเหยเข้ามาเกี่ยวข้อง แต่ไม่สามารถตรวจจับได้โดยตรง สภาพแวดล้อมอุ่นเกินกว่าจะพบคาร์บอนไดออกไซด์แข็ง และบางแห่งเย็นกว่าจะพบน้ำบริสุทธิ์ นี่ชี้ว่าอาจเป็นการกระทำของน้ำเค็ม ซึ่งมีจุดเยือกแข็งต่ำกว่าน้ำบริสุทธิ์ แหล่งสะสมเกลือบนพื้นที่ส่วนใหญ่ของดาวอังคารชี้ว่าน้ำเค็มมีอยู่อย่างอุดมสมบูรณ์บนดาวอังคารในอดีต การสังเกตล่าสุดเหล่านี้เสนอว่าน้ำเค็มยังอาจเกิดขึ้นได้ใกล้กับพื้นผิวทุกวันนี้ในเวลาและพื้นที่จำกัด[12][13]