อักษรกูฟีย์ หรือ อักษรคูฟิกฮ์ (อาหรับ: الخط الكوفي‎; Kufic script) เป็นรูปแบบหนึ่งของอักษรอาหรับที่ได้รับความนิยมตั้งแต่ยุคเริ่มแรกในฐานะอักษรที่นิยมใช้ในการคัดลอกอัลกุรอานและเพื่อการตกแต่งทางสถาปัตยกรรม และในเวลาต่อมาได้กลายเป็นรูปแบบอ้างอิงและรูปแรกเริ่ม (archetype) ของอักษรอาหรับอีกจำนวนมาก กูฟีย์พัฒนามาจากอักษรนาบาเตียนอิรักจากเมืองกูฟา ชื่อเมืองกูฟานี้เป็นที่มาของชื่อเรียกอักษรกูฟีย์ หรือกูฟิกในภาษาอังกฤษ[1] ลักษณะหลักของอักษรกูฟีย์คือการเรียงในแนวนอน, รูปอักษรเป็นเส้นตรง (rectilinear letterforms) และประกอบด้วยมุมแหลม[1] กูฟีย์ยังสามารถแบ่งออกเป็นชนิดย่อย ๆ ได้อีก ตามลักษณะการคัดอักษรวิจิตร