ขนมกุยช่าย (อักษรจีน: 韭菜粿; แต้จิ๋ว: กุยไช่ก้วย; จีนกลาง: โจ่วไชกั่ว) หรือที่เขตอำเภอพนมทวน จังหวัดกาญจนบุรีเรียก ช่วยปั้น [1] เป็นขนมประเภทก้วยของชาวจีนแต้จิ๋วชนิดหนึ่ง ตัวแป้งทำจากแป้งข้าวเจ้าผสมแป้งมัน ไส้ทำจากกุยช่ายเขียว กุยไช่ก้วยของชาวจีนแต้จิ๋วจะหมายถึงชนิดที่ไส้ทำจากกุยช่ายเท่านั้น[2] ส่วนในไทย ขนมกุยช่ายที่ทำจากแป้งอย่างเดียวกันแต่เปลี่ยนไส้เป็นแบบอื่น เช่น ไส้เผือก ไส้หน่อไม้ ไส้มันแกว ล้วนเรียกว่าขนมกุยช่าย[3] กุยช้ายแบบจีนนั้นมีแบบที่เป็นติ่มซำ ซึ่งทำชิ้นเล็ก แป้งใช้แป้งตังหมิ่นซึ่งเป็นแป้งสาลีที่นำกลูเต็นออกแล้วแทนแป้งข้าวเจ้า มีทั้งแบบนึ่งและทอด ถ้าทอดจะเรียกกุยช่ายเจี้ยน อีกแบบหนึ่งเป็นขนมกุยช่ายแบบแต้จิ๋วที่มีขนาดใหญ่กว่า[4]สำหรับขนมกุยช่ายที่เป็นที่นิยมในไทย มี 3 แบบ คือ ขนมกุยช่ายแบบแต้จิ๋ว ที่ทำเป็นก้อนขนาดใหญ่ ขนมกุยช่ายแบบถาด ที่ใส่กุยช่ายกวนไปพร้อมแป้งแล้วนึ่งให้สุก และขนมกุยช่ายปากหม้อหรือขนมกุยช่ายแป้งสด ซึ่งใช้แป้งแบบข้าวเกรียบปากหม้อ แต่เปลี่ยนไส้เป็นกุยช่ายผัดแทน[3]ขนมกุยช่ายโดยทั่วไปเนื้อแป้งจะเป็นสีขาว หากใช้ในงานเทศกาลหรือไหว้เจ้าต่าง ๆ เนื้อแป้งจะเป็นสีชมพูหรือแดงเรื่อ ๆ [5]โดยสถานที่ ๆ ขึ้นชื่อเรื่องขนมกุยช่ายอร่อยนั้นคือ ตลาดพลู ในเขตธนบุรี สันนิษฐานว่าเข้ามาสู่ประเทศไทยในรัชสมัยรัชกาลที่ 5 และแพร่หลายโดยทั่วไปหลังสงครามโลกครั้งที่สอง [5]