บทความนี้ใช้ระบบคริสต์ศักราช เพราะอ้างอิงคริสต์ศักราชและคริสต์ศตวรรษ หรืออย่างใดอย่างหนึ่งของขวัญดัตช์ ของปี ค.ศ. 1660[1] (อังกฤษ: Dutch Gift) คือภาพเขียนจำนวน 28 ภาพที่ส่วนใหญ่เป็นภาพเขียนจากยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาอิตาลี, ประติมากรรมคลาสสิก 12 ชิ้น และเรือยอชต์หลวง “แมรี” (HMY Mary) และเฟอร์นิเจอร์ที่รัฐสภาแห่งเนเธอร์แลนด์ถวายให้แก่สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษในปี ค.ศ. 1660[2] เนื่องในโอกาสที่ทรงขึ้นครองราชบัลลังก์อังกฤษหลังจากการฟื้นฟูราชวงศ์ ก่อนหน้าที่จะเสด็จกลับอังกฤษไปขึ้นครองราชย์ สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ประทับลี้ภัยอยู่ในสาธารณรัฐดัตช์เป็นเวลาหลายปี ระหว่างที่อังกฤษตกอยู่ในสมัยที่เรียกว่า “สมัยไร้กษัตริย์” ที่ปกครองภายใต้ระบบเครือจักรภพแห่งอังกฤษ วัตถุประสงค์ของการถวายของขวัญเหล่านี้ก็เพื่อเป็นการเสริมสร้างสัมพันธไมตรีทางการทูตระหว่างอังกฤษและสาธารณรัฐดัตช์ แต่เพียงไม่กี่ปีหลังจากนั้นสองชาติก็เข้าสู่สงครามกันอีกครั้งหนึ่งในสงครามอังกฤษ-เนเธอร์แลนด์ครั้งที่สองระหว่างปี ค.ศ. 1665-ค.ศ. 1667ภาพเขียนส่วนใหญ่และประติกรรมทั้งหมดมาจากงานสะสมศิลปะเรย์นสท์ ซึ่งเป็นงานสะสมงานศิลปะอิตาลีของคริสต์ศตวรรษที่ 16 ที่สำคัญที่สุดของดัตช์ ที่สะสมโดยพ่อค้าชาวดัตช์ยาน เรย์นสท์ (Jan Reynst) และเพิ่มเติมต่อมาโดยพี่ชายเกอร์ริท เรย์นสท์ (Jan Reynst)[3] งานศิลปะที่ถวายเป็นงานที่สะท้อนถึงพระราชนิยมทางศิลปะของสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ที่ทรงมีร่วมกับพระราชบิดาสมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 1 ผู้ทรงมีงานสะสมที่เป็นเยี่ยมที่สุดงานหนึ่งในยุโรป แต่มาถูกขายไปในต่างประเทศหลังจากที่ทรงถูกปลงพระชนม์ในปี ค.ศ. 1649[4] ในด้านการสะสมศิลปะ สมเด็จพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 ไม่ทรงมีความกระตือรือร้นในการเสาะแสวงหางานสำหรับการสะสมเท่ากับพระราชบิดา แต่ทรงมีความซาบซึ่งในคุณค่าของงานศิลปะ และต่อมาก็ทรงสามารถเสาะหางานต่างๆ ที่มีอยู่ก่อนสงครามกลางเมืองที่ยังคงอยู่ในอังกฤษกลับมาได้หลายชิ้น และได้ทรงซื้องานเขียนของจิตรกรรมชั้นครูสำคัญๆ เพิ่มเติมอีกหลายชิ้นด้วย[5]หลายสิบปีต่อมา สถานะการณ์ก็กลับหน้ามือเป็นหลังมือเมื่อภาพเขียน 36 ภาพจากงานสะสมศิลปะหลวง รวมทั้งภาพหนึ่งจากชุดของขวัญดัตช์ที่ได้รับมาในปี ค.ศ. 1660 ถูกนำกลับไปเนเธอร์แลนด์โดยสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมที่ 3 แห่งอังกฤษ ไปเก็บไว้ยังพระราชวังเฮ็ทลู (Het Loo) ของพระองค์ ผู้ครองราชบัลลังก์อังกฤษต่อมาสมเด็จพระราชินีนาถแอนน์ ทรงพยายามเรียกร้องให้เนเธอร์แลนด์คืนภาพเหล่านี้หลังจากการเสด็จสวรรคตของสมเด็จพระเจ้าวิลเลียมในปี ค.ศ. 1702 แต่ปราศจากความสำเร็จ งานสะสมจึงยังคงเป็นงานสะสมของสาธารณชนดัตช์[6] ภาพเขียน 14 ภาพที่ได้รับมาในปี ค.ศ. 1660 ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของงานสะสมศิลปะหลวง ส่วนภาพอื่นๆ ก็กระจัดกระจายไปเป็นส่วนหนึ่งของงานสะสมต่างๆ ทั่วโลก