ข้อ 231 ซึ่งกำหนดให้เยอรมันต้องรับผิดชอบเพื่อความเสียหายทั้งหลายอันเกิดขึ้นเพราะสงครามโลกครั้งที่หนึ่งนั้น เป็นเครื่องนำพาให้ข้ออื่น ๆ ที่เหลือในภาค 8 (ข้อ 223 ถึง 247) ซึ่งกำหนดให้เยอรมนีมีพันธกรณีต่าง ๆ ว่าด้วยค่าปฏิกรรมสงคราม กลายเป็นชอบด้วยเหตุผลไป ข้อ 223 ถึง 247

สหราชอาณาจักรและฝรั่งเศสมีบทบาทสำคัญในการรวบรวมและเขียนข้อบทดังกล่าวขึ้น ในขณะที่สหรัฐอเมริกามีบทบาทน้อยกว่า ส่วนใหญ่เนื่องจากหลักการ "สันติภาพโดยปราศจากชัยชนะ" ของประธานาธิบดีวูดโรว์ วิลสัน[2]

เพราะข้อ 231 โทษเยอรมนีอย่างหนัีกว่าเป็นต้นเหตุแห่งสงคราม ข้อนี้จึงชื่อว่าเป็นปัจจัยอันนำพาให้ลัทธิสังคมชาตินิยม หรือลัทธินาซี ในเยอรมนี ได้เถลิงอำนาจ[3] แต่อย่างน้อยนักประวัติศาสตร์คนหนึ่ง คือ มาร์กาเร็ต แม็กมิลแลน (Margaret MacMillan) วิพากษ์ว่า ความคิดความจดจำที่มีกันมายาวนานข้อนี้นั้นเลื่อนลอยอย่างแท้จริง[4]