ข้อพิพาทเกี่ยวข้องทั้งแนวแบ่งเขตทางทะเลและหมู่เกาะ มีหลายข้อพิพาทโดยข้อพิพาทหนึ่งจะมีประเทศเกี่ยวข้องต่างกัน

1. พื้นที่เส้นเก้าแดช (nine-dash line) มีสาธารณรัฐจีนอ้าง ต่อมาคือ ประเทศจีน ซึ่งครอบคลุมพื้นที่ทะเลจีนใต้ส่วนมากและทับซ้อนกับการอ้างเขตเศรษฐกิจเฉพาะของประเทศบรูไน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ ไต้หวันและเวียดนาม
2. แนวแบ่งเขตทางทะเลตามชายฝั่งเวียดนามระหว่างประเทศบรูไน กัมพูชา จีน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ไต้หวันและเวียดนาม
3. แนวแบ่งเขตทางทะเลทางเหนือของเกาะบอร์เนียวระหว่างประเทศบรูไน จีน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ไต้หวันและเวียดนาม
4. หมู่เกาะทะเลจีนใต้ ซึ่งรวมหมู่เกาะแพราเซล หมู่เกาะปราตัส แนวปะการังสกาโบโรห์ และหมู่เกาะสแปรตลี ระหว่างประเทศบรูไน จีน มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ไต้หวันและเวียดนาม
5. แนวแบ่งเขตทางทะเลในน่านน้ำทางเหนือของหมู่เกาะนาทูนาระหว่างประเทศกัมพูชา จีน อินโดนีเซีย มาเลเซีย ไต้หวันและเวียดนาม[1]
6. แนวแบ่งเขตทางทะเลนอกชายฝั่งปาลาวันและลูซอนระหว่างประเทศบรูไน จีน มาเลเซีย ฟิลิปปินส์ ไต้หวันและเวียดนาม
7. แนวแบ่งเขตทางทะเล ดินแดนทางบก และเกาะซาบะฮ์ซึ่งรวมอัมบาลัต (Ambalat) ระหว่างประเทศอินโดนีเซีย มาเลเซียและฟิลิปปินส์
8. แนวแบ่งเขตทางทะเลและหมู่เกาะในช่องแคบลูซอนระหว่างประเทศจีน ฟิลิปปินส์และไต้หวัน
9. แนวแบ่งเขตทางทะเลและหมู่เกาะในเปดราบรังกา (และมิดเดิลร็อกส์) ระหว่างประเทศสิงคโปร์และมาเลเซีย