ข้อวิจารณ์รัฐบาลอิสราเอล หรือมักเรียกสั้น ๆ ว่าข้อวิจารณ์อิสราเอล เป็นหัวข้อคำวิจารณ์และการวิจัยทางวารสารศาสตร์และวิชาการภายในขอบเขตของทฤษฎีความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ และแสดงออกในทางรัฐศาสตร์ที่กำลังดำเนินอยู่ ประเทศอิสราเอลเผชิญกับข้อวิจารณ์ระหว่างประเทศนับแต่ประกาศเอกราชในปี 1948 โดยเกี่ยวข้องกับหลายหัวข้อภายในขอบเขตของความปรารถนาให้เกิดประชาชาติทั่วโลกรัฐบาลอิสราเอลถูกวิจารณ์จากปัญหาเกี่ยวข้องกับนิคมอิสราเอลในดินแดนปาเลสไตน์ การปฏิบัติต่ออาหรับปาเลสไตน์ ความประพฤติของกำลังป้องกันอิสราเอลระหว่างความขัดแย้งและการปิดล้อมฉนวนกาซาของดินแดนปาเลสไตน์[1] ปัญหาในอดีตอื่นซึ่งมีผลกระทบต่อเนื่องมาถึงปัจจุบันก็ถูกวิจารณ์ด้วย ได้แก่ การปฏิเสธให้ผู้ลี้ภัยปาเลสไตน์หลังสงครามกลับบ้านเกิด และการยึดครองดินแดนที่ได้มาในสงครามอย่างยืดเยื้อและการก่อสร้างนิคมในดินแดนยึดครองนั้นมีการตั้งคำถามเกี่ยวกับสถานภาพประชาธิปไตยแบบมีผู้แทนของประเทศอิสราเอลด้วยเนื่องจากผู้อยู่อาศัยในดินแดนยึดครองชาวอิสราเอลได้รับอนุญาตให้ออกเสียงเลือกตั้งในการเลือกตั้งของประเทศอิสราเอล แต่ผู้อยู่อาศัยชาวปาเลสไตน์ไม่ได้รับอนุญาต[2][3][4] แหล่งข้อวิจารณ์อีกแหล่งหนึ่งคือความเสียดทานที่เกิดจากปัญหาการเข้ารีตระหว่างรับบีเนตของอิสราเอลและยิวส่วนที่ไม่นับถือทรรศนะดั้งเดิม ณ ปลายสุดของสเปกตรัมหนึ่งเป็นความพยายามบ่อนทำลายสิทธิการมีอยู่ของอิสราเอล[5][6][7] นำไปสู่การโต้เถียงในปัจจุบันเกี่ยวกับว่าการวิจารณ์อิสราเอล ณ จุดใดล้ำเส้นเป็นการต่อต้านยิว ผลกระทบของการวิจารณ์จากนานประเทศมีผลกระทบต่อจิตวิทยาสังคมของสาธารณชนยิวอิสราเอล ในการสำรวจหนึ่งพบว่า อิสราเอลกว่าครึ่งเชื่อว่า "โลกทั้งใบอยู่ตรงข้ามกับเรา" และอิสราเอลสามในสี่เชื่อว่า "ไม่ว่าอิสราเอลทำสิ่งใดหรือไม่ว่าอิสราเอลพยายามระงับความขัดแย้งกับปาเลสไตน์มากเพียงใด โลกก็ยังจะวิจารณ์อิสราเอลอยู่นั่นเอง"[8]ข้อวิจารณ์นโยบายของอิสราเอลมาจากหลายกลุ่ม โดยมาจากนักเคลื่อนไหวทั้งในอิสราเอลและทั่วโลกเป็นหลัก สหประชาชาติและองค์การนอกภาครัฐอื่นรวมทั้งคริสตจักรยุโรปและสื่อมวลชน ฝ่ายอภิปรายตั้งสองฝ่ายต่างอ้างความลำเอียงของสื่อ นับแต่ปี 2003 สหประชาชาติออกข้อมติ 232 ข้อที่เกี่ยวข้องกับประเทศอิสราเอล คิดเป็นร้อยละ 40 ของข้อมติทั้งหมดที่สหประชาชาติออกในช่วงเวลานั้น และมากกว่าประเทศซูดานหกเท่าซึ่งเป็นเป้าหมายของข้อมติยูเอ็นมากเป็นอันดับสอง[9]